Ciana Mayam debuteert voor Omroep ZWART in De Nacht Van op NPO Radio 1
Voor De Nacht Van slaan NTR, EO, KRO-NCRV, BNNVARA en Omroep ZWART de handen ineen. Met elke nacht een andere omroep, en kapitein, aan het roer. Voor Ciana Mayam, namens Omroep ZWART, betekent dat haar radiodebuut. Mayam is geen onbekende, ze is iedere week te zien in De Belbus en de liveshow van Kassa.
Nu is ze te horen van donderdag op vrijdag met inspirerende gesprekken in een intieme setting die alleen de nacht kan bieden. Haar doel? Mensen verbinden én leren van elkaar. De Nacht Van is elke werknacht tussen 02.00 en 05.00 te horen op NPO Radio 1.
Hoe krijgt de verbinding in ‘jouw nacht’ vorm?
“Omroep ZWART heeft bewust gekozen om zich te focussen op verbinding. Dat doe ik het liefst via persoonlijke verhalen met gasten die andere levenservaringen hebben dan ik, waardoor die gesprekken leerzaam en waardevol zijn. Je luistert naar die verhalen en denkt bij jezelf: oh ja, ik kan me heel goed voorstellen dat je deze keuzes maakt. Door naar elkaar te luisteren, leer je de wereld beter begrijpen.”
“Bijvoorbeeld het gesprek met Aart Kraak en zijn penvriend Ronnie. Ronnie heeft twee moorden gepleegd en zit in de dodencel. Nu zijn ze bevriend geraakt en noemt Aart Ronnie zelfs zijn soulmate. Dat vind ik bijzonder. Van een mens die zonder oordeel in een vriendschap stapt, kan ik veel leren en de luisteraar denk ik ook. Ik heb een foto van Ronnie gezien en als je afweet van zijn daden, zie je misschien een heel enge grote grizzlybeer.”
“Bekijk je de foto ná het verhaal van Aart, dan zie je eigenlijk een ontzettende téddybeer. De foto is nog steeds dezelfde, maar jouw perceptie is afhankelijk van de informatie en de vooroordelen die je hebt. In de nacht is alle tijd en ruimte om naar elkaar te luisteren. Herken je dat moment dat je ergens wordt afgezet door een vriend of kennis en je nog even in de auto blijft zitten voordat je uitstapt? Op dat moment voelt het alsof je alles kunt zeggen. Het is donker en intiem. Dat zijn de gesprekken die mij bijblijven, en precies dat gevoel hoop ik ook te creëren.”
Hoe vind je het om met verschillende omroepen en collega’s samen te werken?
“Het heeft veel raakvlakken met Op1, maar dan op de radio. Verschillende omroepen die vanuit hun eigen normen, waarden en visie die nachtelijke uurtjes invullen. Op die manier krijg je veel verschillende verhalen, voor ieder wat wils. Met alle presentatoren hebben we een groepsapp. We moeten natuurlijk contact hebben zodat de programmering op elkaar aansluit, maar soms ook gewoon om elkaar succes te wensen of te complimenteren. Laatst hadden we een fotoshoot voor het ANP en na afloop bood Jan Willem Wesselink, presentator namens de EO, aan om mij te leren ‘schuiven’, zodat ik het radio-maken sneller eigen kon maken.”
“Presenteren ben ik wel gewend,
maar radio-maken is echt andere koek”
De radio lijkt zich steeds vaker op een jonger publiek te focussen. Maakt het medium een doorstart volgens jou?
“Ik denk niet dat het een doorstart is. Radio is nooit weggeweest. Maar met de lockdown heeft audio voor mij een heel nieuwe betekenis gekregen. Ik zat vastgeplakt op de bank naar series te kijken. Door middel van podcasts en radio ontdekte ik dat ik én lekker door de natuur kon lopen én informatie in me kon opnemen. In een strenge lockdown waarin je weinig mensen ziet, denk ik dat radio heel waardevol is. Iemand die tegen je praat.”
Je bent de enige presentator zonder radio-ervaring. Hoe kwam Omroep ZWART bij jou uit?
“Brutalen hebben de halve wereld, dat is een beetje mijn motto. Ik ben op Gianni Grot, mede-initiatiefnemer van Omroep ZWART, afgestapt en we raakten aan de praat over wie we waren, waar we voor stonden, onze visies en ambities. Daarin merkten we dat we dezelfde kant op bewogen en vroegen ze mij eind vorig jaar voor de Radio Zwart Marathon. Dat beviel zo goed dat ik nu terecht ben gekomen bij De Nacht Van.”
“Ik vind het een heel vet avontuur. Het mooie aan radio is de puurheid van het medium. Ik heb drie uur de tijd en in de gesprekken wordt niet geknipt. Het gesprek is gewoon wat het is; versprekingen, ongemakkelijke lachjes, de menselijkheid. Het is geen gepolijst beeld van de werkelijkheid. Ik moet wel nog veel leren. Presenteren ben ik wel gewend, maar radio-maken is echt andere koek. Qua techniek moet ik het nog onder de knie krijgen, en ook het live-aspect is wennen. Als een gesprek uitloopt, moet ik snel iets afkondigen en bijvoorbeeld naar het nieuws toe praten. Of misschien komen weinig belletjes binnen en moet ik lullen als Brugman om die minuten vol te krijgen. Dat maakt het zo leuk om te doen. Ik leer weer spontaan te zijn.”
Bron: BMY
