“Je hebt gewoon één knaller nodig waarmee je jarenlang door kan”
maandag 16 december 2024

“Je hebt gewoon één knaller nodig waarmee je jarenlang door kan”

Van een documentaire over Nelson Mandela tot een realityshow over de vrolijke Rotterdamse stadsbeheerder Mitchel Viljeer: productiehuis Het Volk schiet alle kanten op, maar kent één rode draad: programma’s voor en door – je raadt het al – het volk.

Oprichters Dibbes Verbeek en Matthijs Kleyn zitten er goedgemutst bij. Hun houten huwelijk moet nog plaatsvinden, maar een ander feestje wordt al gevierd. “We maken as we speak onze tiende productie”, zegt Matthijs al glunderend, “ en de elfde en twaalfde zijn al besteld.” Het is iets wat co-founder Dibbes niet per se gedacht had in 2020. “We zien het wel, dacht ik vooral.”

Toch liegen de feiten niet: Nelson Mandela: Hoop of hype (geproduceerd voor Omroep ZWART), Vijf jaar na de stint (RTL 4), De jacht op de jaguar (Videoland), Mitchel aan de Maas (SBS6), Net5 Moorddossier, Hanky Panky Goodbye (KRO-NCRV), Het M-woord (NTR), Sorry voor de tieten (Net5) en Antonie & Merlijn: 10 jaar later (Net5).

“Merlijn Kamerling woonde bij me in de buurt, in De Pijp. Ik ging vaak met hem wat drinken, hij kwam ook bij me eten”, blikt Matthijs terug. “Ik ben toen eerst zijn boek gaan schrijven: Nu ik je zie, over zijn vader Antonie.” Uiteindelijk komt daar de documentaire Antonie & Merlijn uit voort. Dibbes: “Matthijs vroeg me die samen met hem te gaan maken. We stonden op dat moment toch nergens onder contract en hadden onze handen vrij.”

In de docu wordt Merlijn met een ingelijst portret van zijn vader de straat op gestuurd. Aan voorbijgangers vraagt hij vervolgens wie de man op de foto is. “Merlijn zag dat aanvankelijk helemaal niet zitten. ‘Mensen denken dat ik gek ben, ze kennen mijn vader helemaal niet’, zei hij. ‘Nou, ga dat dan vragen!’, antwoordde ik. Natuurlijk wist elke voorbijganger dat die man op de foto Antonie Kamerling was. Ze noemden vervolgens dingen als All Stars, Goede Tijden en zelfdoding. Dat werden de paadjes voor de documentaire.”

Britney Spears
We schrijven 5 oktober 2020 als het eindproduct debuteert op Net5. Maar het zaadje voor Het Volk wordt al veel eerder geplant, in het jaar 2015 bij producent Sarphati Media. “Op een zolderkamer tegenover het Amstel Hotel. Met een raam!” Dibbes lacht. “Stonden we daar samen te roken. Na twee maanden gingen we daar rustig achter ons bureau mee door.” Matthijs: “Dibbes had dan óf een Songfestivalplaylist óf Britney Spears op staan. Ik zat daar met m’n hardrockherrie. Qua persoonlijkheden zijn we anders, maar toch konden we elkaar heel goed verdragen. We woonden ook bij elkaar om de hoek. Dus we gingen vaak na werk nog samen naar de kroeg of thuis wat drinken. In Dibbes’ appartement zijn we uiteindelijk met Het Volk begonnen.”

Hoe ging dat?
Dibbes: “De keukentafel was eigenlijk ons productiekantoor. Daar nodigden we iedereen uit met wie we dan iets wilden – of daadwerkelijk gíngen – maken. In de huiskamer zaten dan Henk Krol en weet ik het allemaal nog meer. Best onprofessioneel als ik er nu over nadenk, maar dat vonden we allemaal prima toen. Zonder Sarphati nou af te vallen: Matthijs bedacht daar het gros van de programma’s en als zo’n format verkocht werd, deed hij vervolgens de eindredactie en regie en ik de productie. Met z’n tweeën realiseerden we bijna alles al. We hadden beide het gevoel dat we dat met ons eigen bedrijf ook zouden kunnen.”

Dibbes

Met dezelfde identiteit als Sarphati?
Matthijs: “Nou, daar wilde Harry de Winter (overleden in 2023, red.) vooral heel maatschappelijke programma’s maken. Veel over de oorlog ook. Maar wij hadden ook weleens andere ideeën. Dibbes ontdekte op een gegeven moment Martien Meiland.” Dibbes: “Nou, ontdekte…” Matthijs: “Wij zaten dus op die zolder en elke vrijdagmiddag hoorde ik een of andere man in een antiekwinkel hysterisch doen. Daar zat Dibbes dan naar te kijken. ‘Martien is hilarisch, daar moeten we iets mee’, zei hij. Maar bij Harry kwam dat er niet doorheen. Die wilde dan iets met Gaza of zo.”

Hoe kijken jullie terug op die eerste weken van Het Volk?
Dibbes wijst naar Matthijs: “We gingen in dat oude autootje van jou naar de Kamer van Koophandel, dat zie ik nog zo voor me.” Matthijs: “Het was een tijd waarin zenders en omroepen opeens programma’s voor het volk wilden maken. En wij dachten: ‘O, maar wij zijn het volk!’ Want wij denken altijd: ‘Als wij iets grappig vinden, dan zal het wel grappig zijn. Het Volk bleek daarnaast ook een verzetskrant uit de oorlog. Dat logo hebben we letterlijk gepakt, er een tv achter gezet en meer was het niet. Zo begonnen we.”

Met welke rolverdeling?
Matthijs: “Hij is de financiële man, ik ben meer inhoudelijk. Ondertussen is Dibbes dat eigenlijk ook, maar ben ik op mijn beurt absoluut niet financieel.” Dibbes: “We zijn het ook maar gewoon gaan doen, zonder over die taken nou heel diep na te denken. En Matthijs had al snel het gevoel dat het niet alleen maar bij die documentaire van Merlijn zou blijven.”

Stilstaan
De documentaire over Antonie Kamerling wordt goed ontvangen en vrij snel daarna krijgt Het Volk van Net5 de kans om een tiendelig moordprogramma te maken: Net5 Moorddossier. Matthijs: “Een fantastische kans was dat.” Dibbes: “We zaten bij vlagen met meer dan acht man op kantoor en het ging écht goed.” Voor Het M-woord, een documentaire waarin journalist Haroon Ali de toenemende spanningen tussen de LHBTIQ+gemeenschap en de islam onderzoekt, sleept Het Volk zelfs een Tegel in de categorie ‘Achtergrond’ binnen. Trots overheerst en tóch volgt een verrassende conclusie. Matthijs, stellig: “Zo’n klus moeten we op die manier niet meer doen.”

Leg uit.
Matthijs: “Bij een dergelijke productie zijn Dibbes en ik alleen maar met dát product bezig. Ook met de docu over Nelson Mandela. We zijn dan beiden de hele tijd onderweg. Uiteindelijk lever je het product af, je keert terug op kantoor en iedereen is blij. Maar dan kijk je in je agenda voor de komende tijd en die is leeg. Kortom: het zijn fantastische klussen om mee bezig te zijn, maar ondertussen staat je bedrijf stil.”

En dan?
Dibbes: “Gaat het riedeltje opnieuw: programma’s bedenken en tegen iedereen zeggen dat je beschikbaar bent.” Matthijs: “Het liefst maak je een programma met meerdere afleveringen waarbij je een ploeg boekt die het maakt en jezelf nog her en der bijstuurt. Dat zijn de dingen die we inmiddels wel hebben geleerd. Ook als we nu, bij wijze van spreken, met een van onze idolen door Amerika zouden kunnen trekken, dan nóg zullen we dat niet heel snel zelf meer doen.”

Dat zal niet de enige les uit 5 jaar Het Volk zijn.
Matthijs: “De formats waarvan we denken dat ze gegarandeerd verkopen, raken we soms aan de straatstenen niet kwijt. En ideeën die we er ‘even bij doen’ juist wel. Zo hadden we een heel groot programma bedacht met Linda de Mol. Dat kon eigenlijk niet misgaan, vonden wij. Linda zelf was ook enthousiast. Tegelijk hadden we een idee met Stella Bergsma. Zij was verbaasd over het feit dat Arie Boomsma zijn tepels wél op Instagram mocht laten zien, maar vrouwen niet. Nou, Linda de Mol was gelijk een ‘nee’: veel te maatschappelijk, vond de zender. En Stella: ja, superleuk! Ik kan me de reactie van m’n vriendin nog goed herinneren: ‘Heb je dát verkocht?!’ zei ze.”

Matthijs Kleyn

Kinderen
De grote droom is uiteindelijk die ene langlopende hit. “Zoals een Vincent TV altijd kan terugvallen op Mr. Frank Visser”, legt Dibbes uit. Matthijs: “Daar zoekt iedere producent naar. Net zoals elke producent de nieuwe Martien Meiland wil ontdekken. Je hebt gewoon één knaller nodig waarmee je jarenlang door kan.”

En waar je misschien niet eens heel erg verliefd op hoeft te zijn?
Matthijs: “Nee, niet per se. Maar als je ‘m hebt, kun je daarnaast dingen maken waar je wél al je passie in stopt.” Dibbes haalt Mitchel aan de Maas aan: “Ik dacht echt dat dat zoiets ging worden.”

Waarom werd dat het tóch niet?
“Mitchel was gewoon heel erg leuk en heel erg vrolijk. Iedereen liep met hem weg, waardoor er geen spanningsboog ontstond. Je had er eigenlijk een chagrijnige baas bij moeten hebben die ‘m af en toe op z’n nummer kon zetten. Of een echtgenote die hem corrigeerde. Maar dat was er niet. Nee, hoe langer we dit nu doen, hoe meer we erachter komen dat je gewoon lopende series nodig hebt. Dan heb je financiële zekerheid in je bedrijf.”

Over dat bedrijf, Het Volk. Runnen jullie dat nu nog als vrienden of zijn jullie meer collega’s geworden?
Matthijs: “We zijn zeker vrienden gebleven, want we zitten nog steeds twee keer in de week met elkaar ‘s avonds te borrelen. Ik hou heel veel van hem. Maar tegelijkertijd praten we eigenlijk altijd over werk. ‘Heb je dit nog gedaan of heb je daar nog over nagedacht?’ Dat soort dingen. Dibbes: “Dit is een huwelijk.” Matthijs: “En onze programma-ideeën zijn de kinderen. We praten veel over die kinderen. Na 5 jaar weten we inmiddels hoe we met ze om moeten gaan. Door schade en schande word je wijs, maar we blijven wel altijd keihard lachen. En als het geld op is, is het geld op. Dat hebben we altijd gezegd. Maar tot nu toe is het altijd gelukt. Soms met de hakken over de sloot, maar we zijn er nog steeds.”

Dibbes Verbeek
Hij begon in 2010 als productie-stagiair bij de TV Kantine en deed vervolgens zo goed als alles wat je bij produceren kan bedenken. Van producer bij Brugklas (Tuvalu Media) tot productieleiding bij Promenade (Tin Can). Bij Sarphati Media maakt hij de meeste meters en werkt hij aan titels als De Zorgwaakhond, Het ei van Midas, Van Dis en de Dalai Lama en Wintertijd. In 2020 richt hij met Matthijs Kleyn productiehuis Het Volk op.

Matthijs Kleyn
Na bijna 2 jaar Hart van Nederland en daarna 4 maanden 4 in het Land werkt Matthijs ruim 10 jaar voor RTL Boulevard. Zowel als redacteur, eindredacteur en verslaggever. Daarna schrijft hij zijn eerste boek Vita en ziet De Wereld Draait Door-kijker hem anderhalf jaar als Jakhals voorbij draven. In de jaren daarna volgen niet alleen redactie- en schrijfklussen, maar ook regiewerk en programma-ontwikkeling. Bij uitgeverij Meulenhoff Boekerij brengt Matthijs 5 boeken uit.

Bron: BM
Fotografie: Bente Maria Hilkens

Bericht delen