Cornélie Constateert: Recycling
“Mam, is dit ook weer zo’n gerecycled nummer?” vroeg mijn 18-jarige zoon mij toen ik onlangs moeiteloos meezong met één van de hits van dit moment. Na zijn initiële verbazing dat een ‘boomer’ de letterlijke tekst kende van een nieuw nummer, weet hij inmiddels dat veel artiesten oude hits in een nieuw jasje steken.
Het lijken er nu opvallend meer te zijn. Toen hij vroeg waarom dat was, gaf ik hem de inmiddels geijkte uitleg dat mensen in onstuimige tijden graag teruggrijpen naar het bekende en vertrouwde. En je ziet het op meer plekken terugkomen in entertainment. Zo viel mij aan het begin van het jaar bij de aankondiging van het aankomende bioscoopjaar de grote hoeveelheid prequels, sequels, revivals en spin-offs op. En ook tv-zenders en streamingdiensten maken hier veelvuldig gebruik van.
Zenders, streamers en filmproducenten doen dat overigens niet alleen om in te spelen op de nostalgie van de kijker, maar zetten ook in op een haast gegarandeerd succes. Hoewel dat heus nog wel spannend is wanneer de titel al een tijdje op de plank ligt. Dan is het best lastig om in te schatten of het nog zal werken. Maar in principe is het dus een redelijk risicomijdende strategie. Tegelijkertijd zijn doorlopende titels ook de kurk waar een organisatie op drijft, voor zowel de zender of streamer als de producent. En als die ‘boekensteunen’ stevig staan, dan heb je de luxe ruimte om te innoveren.
Als die ‘boekensteunen’
stevig staan, dan heb je de
luxe ruimte om te innoveren
Met de komst van de streamers is daar een nieuwe dynamiek bijgekomen. Waar in het verleden vooral de grote zenders content maar zeer beperkt konden herhalen als het eenmaal was uitgezonden, zie je dat het ‘archief’ bij streamers het erg goed doet. Vooral ook wanneer een nieuw seizoen wordt gelanceerd. Want dan verschijnen eerdere seizoen of varianten ook weer in de toplijstjes.
Logischerwijs geldt dat bij Netflix en Disney+ vooral voor scripted content omdat bij beide de focus daarop ligt. Maar bij een streamingdienst als Videoland zie je bij de lancering van een nieuw seizoen van een realityserie ook de oude seizoenen terug in de toplijsten en zelfs de internationale varianten. Dat is om twee redenen opvallend. Ten eerste omdat internationale varianten op lineaire tv nooit sterk genoeg waren om voldoende kijkers te trekken. En ten tweede omdat de heersende gedachte (vanuit het lineaire perspectief) is dat de houdbaarheid van reality content heel beperkt is.
Voor streaming ligt dat duidelijk anders en heeft archiefcontent dus een grotere waarde, met name als met succes nieuwe seizoenen worden gelanceerd. Het mes snijdt dan aan twee kanten: de kans is groter dat een nieuwe reeks van een bekende serie succesvol zal zijn en het blaast de oudere seizoenen weer nieuw leven in. De kunst is om de balans te vinden tussen deze kaskrakers en nieuwe titels. Want in hyperfocus schuilt een gevaar, zoals een buitenlandse zendermanager ooit verwoordde over zijn meest succesvolle programma: “Love Island is the oak tree under which nothing else grows.”
Cornélie Klercq
Cornélie Klercq is mediastrateeg en werkzaam voor onder andere Screenforce, Banijay Benelux en CIA
