HARM TV: Nevenschade
Hoe verschrikkelijker het wereldnieuws, hoe onbelangrijker de aanloop naar de verkiezingen. Hoe groter de ellende die uit het Midden-Oosten onze huiskamers in knalt en uit onze telefoons druipt, hoe onbenulliger de vraag wordt of Henri Bontenbal met een sterk gekrompen fractie wel of niet wil meedoen aan een nieuwe regering, hoe lachwekkender de worstelingen van Caroline van der Plas om in de spotlights te blijven en hoe gênanter de pogingen van Dilan Yesilgöz om de angst voor vluchtelingen op peil te houden.
De hele wereld is weer eens totaal gek geworden en wij moeten geïnteresseerd zijn in kleine mensjes met kleine plannetjes, die niks gaan oplossen. Een ramp voor de makers van talkshows en verkiezingsdebatten. Wat voor kapotgebombardeerde brug moet je maken tussen afgrijselijk oorlogsgeweld en Pieter Omtzigt die boos is op de bouwplannen van Hugo de Jonge? Want die wil bouwen in de natuur op plekken in Nederland waar helemaal geen huizen nodig zijn. Dus daar belooft Pieter eens flink z’n tanden in zetten als wij op hem stemmen. Sorry Gazanen, jullie zijn echt niet de enigen met huisvestingsproblemen.
Sorry Gazanen, jullie zijn echt
niet de enigen met huisvestingsproblemen
Kettingzaag Kockelmann probeert nog regelmatig politici bij de knieën af te zagen omdat hij geen antwoord krijgt op superbelangrijke vragen – extra gas erop, rookwolken over de Op1-tafel – maar tegen de achtergrond van onrecht, zinloos bloedvergieten en diep leed lijkt dat al snel niet-proportioneel. Wie moet je in de komende weken richting 22 november tegenover elkaar zetten met een camera erop?
Frans Timmermans tegenover Mona Keijzer? En dan Jeroen Pauw die met een zuur glimlachje op zoek gaat naar een spoortje staatsman- of staatsvrouw-materiaal? Wat kan het hem schelen? Hij wil daar helemaal niet staan. Hij wil misstanden in de wereld aan de kaak stellen. Hij wil laten zien dat hij een hele goeie journalist is met heel veel jaren ervaring.
Hij wil niet lachen om een Mona-wijsheid met de diepgang van een onderzetter. Gaan we Eva Jinek nog bij haar Maxi-Cosi vandaan sleuren of is dat onverstandig? Bij elke dode baby of peuter houdt ze het niet droog en als Rob Jetten daarna aan het uitleggen is hoe snel we last krijgen van zeespiegelstijging jankt Eva ondertussen de hele tafel vol.
Wat dan wel? Hoe kunnen we de dagelijkse agressie af en toe een beetje aan de zijkant van het toneel zetten om heel even te kijken hoe we verder willen met ons landje? Er doen 26 partijen mee aan de Tweede Kamerverkiezingen. Misschien moeten alle lijsttrekkers langs bij Kefah Allush. En daar gaan ze in de kist liggen en mogen ze kort hun toekomstplannen vertellen. En als ze geen visie hebben of als ze liegen, dan schroeven we de deksel op de kist. En hoe lang die dicht blijft, hangt af van het wereldnieuws. Als dat ons te veel in beslag neemt, vergeten we er misschien af en toe één. Maar ja, dat is nevenschade. Dat moeten we accepteren. En gelukkig zijn we daar zo langzamerhand wel aan gewend.
Harm Edens
