HARM.TV: Wegkijken
Als ik het nieuwe tv-aanbod voor dit najaar bekijk, zie ik bij de zenderbazen twee wereldbeelden: de ene helft denkt dat het eigenlijk best goed gaat met de planeet en dus trakteren ze ons op ouderwets onbenullig amusement. De andere helft voelt dat het zo verrot slecht gaat, dat we maar weer een seizoen moeten wegkijken. In beide gevallen levert het wonderlijke producten op.
Fout Maar Goud, over guilty pleasures met Chantal Janzen, Gerard Joling en Marieke Elzinga. Een programma dat zelf als guilty pleasure bedoeld moet zijn, anders kun je beter het verzameld werk van Simon Vestdijk gaan herlezen. Alle jaren in Oh, Wat Een Jaar! waren op, dus gaan we nu op een andere manier de schoudervullingen van Maywood herkauwen en hilarisch lachen om de uitspraken van Boer Koekoek.
In De Bodyguard laat Welmoed Sijtsma zien hoe tien beveiligers keihard trainen om de beste te worden, terwijl wij thuis een lekker onveilig gevoel krijgen. En heel crimineel en terroristisch Nederland volgt het op de voet en weet precies de laatste stand in beveiligingsland. Handig en goedkoop, hoeven ze zelf geen research meer te doen.
Handig en goedkoop,
hoeven ze zelf geen
research meer te doen
In navolging van Dr Pimple Popper (over guilty pleasures gesproken) krijgen we Mijn Huid Ziet Er Niet Uit… over schurftmijt en grote bulten op hoofden die hoognodig geopereerd moeten worden. In Amerika begrijp je dat zo’n programma er is: veel mensen hebben geen ziektekostenverzekering en moeten de inhoud van hun gigantische gezwellen en monsterlijke bobbels er wel door Sandra Lee uit laten plopperdeploppen voor het griezelende oog van de hele wereld. Maar in Nederland?
Opvoeden Doe Je Zo waarin opa Ten Brink gaat kijken hoe het er in een aantal gezinnen aan toegaat. Wat zou het mooi zijn als de curling-ouders die voortdurend alle problemen voor de voeten van hun prinsjes en prinsesjes wegvegen en hopeloos opgestegen en verwende nesten de samenleving induwen voor eens en voor altijd een halt wordt toegeroepen. Maar dat kunnen we van Dr. Love niet verwachten, vrees ik.
De Rijn, de Po en de rest van de wereld drogen uit, gigantische bosbranden rukken op, oorlog op minder dan een dag rijden en verdwaasde boeren die steeds bozer worden. Daar hadden dezelfde programmamakers met een beetje verantwoordelijkheidsgevoel makkelijk iets mee gekund. Oud Maar Goud – over hergebruik, zuinig zijn, niks weggooien en gemeenschapszin. Hoe maak ik van twintig schoudervullingen een heerlijk relaxkussen.
In De Nitrogenguard… gaan tien boeren de strijd aan om in dertien afleveringen zoveel mogelijk te veranderen en een record aan stikstof te besparen. De hele landbouwsector krijgt weer hoop, een mooie toekomst gloort voor Nederland. Mijn Huis Ziet Er Niet Uit … verzakte huizen door palenrot en de gaswinning worden door Martijn Krabbé gerepareerd. En dat is ook fijn voor Martijn!
Oprotten Doe Je Zo… waarin de grootste klagers van Nederland actief worden geholpen hun heil elders te zoeken. Ik reken op volgend seizoen. Ondertussen warmde de mei-zon het mos, de pijnbomen geurden, en het gekabbel van het beekje onderstreepte de stilte met een golflijn van geluid. Mooi, die Vestdijk.
Harm Edens
