(N)on the spot: Reputatiedeuken
Gezien mijn pensionadoleeftijd kan ik altijd wel met verhalen uit de oude doos komen. Want het fenomeen non spot is echt zo oud als de weg naar Rome.
Over Rome gesproken. Zojuist als verstrooiing op Netflix maar eens naar de film Enrico Piaggio/Vespa gekeken. Enrico Piaggio lukte het in 1953 maar niet om zijn vinding Vespa aan de man en vooral ook aan de vrouw te brengen. Totdat hij de producent van de film Roman Holiday ervan overtuigde dat Gregory Peck en Audrey Hepburn hun ultieme romantiek in Rome moesten beleven op zijn Vespa. De rest is historie. Een Piaggio special edition staat ook trots in mijn schuur.
Ook het Eurovisie Songfestival is al (bijna ) zo oud als de weg naar Rome. In 1993, Dublin, ging ik al aan de slag om een sponsorship op te zetten met het Eurovisie Songfestival. Een property van de EBU en dan loop je dus vast in het commerciële moeras van de publieke omroepen. Dat ging uiteindelijk dan ook mis.
In die tijd werkte ik met mijn bureau DNA voor Philips en hadden we het magalomane idee om Philips te gaan verbinden met het Eurovisie Songfestival in Ierland. We wilden Philips als audiovisueel partner koppelen aan het festival. Heb een aantal keer bij de RTE in Dublin hierover vergaderd en moest natuurlijk ook langs de EBU in Geneve.
Ik verdwaalde in
een strak ambtelijk
EBU-apparaat
Naast exclusieve hospitality voor Philips-personeel en -klanten wilde ik perse dat Philips op het scorebord zou komen te staan. Ik verdwaalde in een strak ambtelijk EBU-apparaat. In die tijd hadden de publieken nog wel de centen en waren ze niet zo happig. Er was toen minder urgentie voor sponsorships. Ik was mijn tijd weer eens te ver vooruit en een deuk in mijn reputatie rijker.
Jaren later liep ik internationaal nog eens dood in Frankfurt bij de krijtstreeppakheren van de ECB. Op het laatst durfden ze mijn Domino Day-plan voor de introductie van de euro niet aan. Weer een reputatiedeuk. Gaan we terug naar de huidige Eurovisie status quo, dan zie ik mijn denkbeeld van toen gewoon weer terug. Want als ‘official lightning sponsor’ zien we nu in 2021 het Duitse Osram vermeld. In de uitzending van 2019, waar onze trots Duncan won, verzorgde Osram ook al het licht. Had ik het dus in het verleden niet zo slecht gezien.
Misschien wat voor Philips Hue als Osram ermee stopt? Als ‘presenting sponsor’zien we Moroccanoil, international brand in huid- en haarverzorging van de Chileense co-founder Carmen Tal. Interessant is ook dat we dit jaar voor het eerst een Nederlands bedrijf als ‘official travelpartner’ van het Eurovisiegebeuren zien en wel Booking.com.
Dat profileert zich naar de internationale fans als gateway naar de wereld. Een fraaie brandfit. En ook, zeker richting de Nederlandse bevolking, een goede poging de reputatieschade te herstellen die in april 2020 werd opgelopen toen bekend werd dat Booking ook corona-overheidsteun had aangevraagd. Mijn reputatie heeft in ‘93 een deukje opgelopen. Booking kan het zijne weer wat oppoetsen.
Michiel Dieperink
