(N)on the spot: Do We Want More?
We Want More (WWM), de eerste kijkcijferknaller van SBS sinds 2015. Een finale met boven de miljoen kijkers. Een mooi succes voor De Mol na de formele afsplitsing van ITV Studios en dus de overdracht van zijn Voice IP-rechten.
De naam Talpa heeft John mooi weten te behouden. Veel medewerkers trouwens ook. Na de Telefónica megamiljardendeal in 2000 (Big Brother) en dus de ITV miljardplusdeal (The Voice) maakt hij zich nu weer op voor zijn derde overname.
Bijzondere drive heeft die man. Waar ik het vak alleen nog maar vanaf de zijlijn beschouw, staat generatiegenoot De Mol nog steeds op de middenstip. Chapeau, zou Mart Smeets zeggen. Ik ben als commerciële medepionier in zowel het Big Brother– als Voice-avontuur er toch maar eens voor gaan zitten.
Zelfs beroepsazijnpisser Angela de Jong bleef mild in haar recensies. Ze had meer positieve quotes dan haar ‘het is copy paste Holland’s Got Talent met een twist’ quote. Ze vond het eigenlijk best een leuke avond. Vanuit mijn passie gekeken naar het non spotonderdeel valt er nog niet zoveel te melden.
T-Mobile is keurig van The Voice meegereisd naar WWM. Tenenkrommend vond ik wel Dennis Weening die in de variant op de red room zegt te gaan overschakelen naar de mobayle jury. Ja, mobayle jury! Een slechte poging partner T-Mobile te pleasen met deze fonetische uitspraak. Dat zou je als T-Mobile toch ook niet moeten willen, lijkt me. Misschien moest het contractbedrag nog wat worden ingevuld. Ooit woorden met John over Haribo exposure in The Voice gehad. Lelijke, nutteloze product placement.
Het ‘coronaproof publiek’ kan hilarische nieuwe content opleveren
Wat te denken van het honderdkoppige ‘coronaproof publiek’ op de schermen achter de jury? Kan hilarische nieuwe content opleveren. Ik verdenk De Mol er zelfs van dat hij zijn regisseur opdracht gaf die dame met haar achterwerk in close up te nemen. Kun je lekker op voortborduren.
Ik zou ook eens gaan praten met de ‘toonregisseur’ van Sky Deutschland. Die presteert het , in opdracht van de UEFA, om met audio samples van eerdere wedstrijden de Champions Leaguewedstrijden naadloos vol met schreeuwend publiek te laten faken.
Stel je toch eens voor dat Talpa zijn oude Voice audiosamples bij de optredens van WWM gaat plakken. Hilarisch toch. Mien uit Assen zal nog meer genieten. Als marketeer vind ik de positionering van het format toch wel weer slim. Het is een zangwedstrijd en geen talentenjacht. De geschiedenis leert dat de introductie van een nieuwe formatcategorie kan lonen.
Denk maar aan Big Brother, als knallende introductie van de reality shows. Doet me ook denken aan mijn Endemoltijd vlak voor de overname door Telefónica middenin de internetbubbel. Het begrip tv producent werd overnight bij Endemol veranderd in content ontwikkelaar, producent en distributeur.
Een briljante marketing move in die tijdgeest. En nu dus in deze covid-19 tijdgeest een feel good zangwedstrijdcategorie gaan introduceren. Best slim om je naast alle talentenjachten zo te positioneren. Do We Want More? Ik denk het wel.
Michiel Dieperink
