RUIS: Boer zoekt Vrouw
Ik zal me niet populair maken met deze uitspraak, maar wat mij betreft zouden ze het aantal dating- en relatieprogramma’s op z’n minst mogen halveren. Ik begrijp de populariteit van programma’s als Married at First Sight en First Dates best, het is immers heerlijk gluren bij de buren.
Maar het zijn er zo véél, en vooral bij First Dates, Love Island en Lang Leve de Liefde krijg ik vaak het gevoel dat mensen zich vooral opgeven omdat ze met hun kop op tv willen. Het wordt ook eigenlijk zelden iets tussen kandidaten.
Voor een reportage in een weekblad was ik niet lang geleden op zoek naar dames die de liefde hadden gevonden via een tv-programma en dat was nogal een pittige zoektocht. Ik wil in dergelijke portretreeksen altijd een mooie mix van mensen, dus mocht ik slechts één voormalig Boer zoekt Vrouw-kandidate. Als ik mezelf die restrictie niet had opgelegd, was ik binnen drie minuten klaar geweest met mijn barre zoektocht. Ik las ergens dat tot nu toe 80% van alle boeren die ooit hebben deelgenomen onder de pannen is. 80%, laat het even op je inwerken. Bij acht op de tien boeren is het kat in het bakkie.
Bij acht op de
tien boeren
is het kat in
het bakkie
Ik ben geen psycholoog of relatietherapeut, maar ik denk dat dat komt door de oprechtheid van zowel de boeren als de mensen die schrijven. Er geldt vanaf seizoen één een ongeschreven regel dat je alleen maar mag reageren als je er ook echt voor gaat en bereid bent huis en haard te verlaten om je in boerenkiel te hijsen. Niks vrijblijvends à la First Dates, niets ‘we zien wel hoe het loopt’, nee, gewoon je vol onderdompelen in de mestgeur en uitgerekte akkers.
Boer zoekt Vrouw is met zijn handgeschreven brieven zalig oldskool – geen computers die mensen met elkaar matchen, geen geswipe, geen onthutsende camerabeelden van je (potentiële) partner die in een hangmat of in dit geval een hooiberg met je liefdesrivaal van bil gaat.
Natuurlijk zijn er af en toe wel akkefietjes, maar die zijn meer in de categorie ‘waarom nam je haar mee op de trekker en niet mij?’ of vinden plaats tijdens citytripjes waar het toch niet blijkt te klikken of de hoopvolle boer teleurgesteld is dat zijn reispartner een eigen hotelkamer wil.
Boer zoekt Vrouw is een lief programma, en ik denk dat daar meteen het succes ligt. Talloze mensen smullen van Temptation Island, maar naast bloed-ordinair vind ik het zo vals. De focus ligt op ruzie, pijn en verraad en ik persoonlijk heb daar niet veel mee. BZV is onhandige liefdesverklaringen, vlinders en keuzetranen.
Eerlijk is eerlijk, de uitdrukking ‘botte boer’ komt ergens vandaan. Die boeren laten hun logees vaak genoeg aan hun lot over en kunnen ronduit onaardig zijn. Maar in vergelijking met andere relatieprogramma’s is het allemaal zeer onschuldig. Ik denk dat we met alles wat er aan de hand is in de wereld allemaal wel een beetje BZV kunnen gebruiken.
Suus Ruis
Suus Ruis is journalist, auteur, scenarioschrijver en RTV-kenner
Foto: Mark Uyl
