RUIS: Troost TV
Onlangs was ik voor het eerst in tijden weer eens in een Amsterdamse bruine kroeg. Ik stond daar zoals ik er dertig jaar geleden ook al stond: schouder aan schouder met vreemden, mijn bestelling over de bar schreeuwend in verband met het lawaai, voetje voor voetje schuifelend naar een bezette wc en alles terwijl je personeel ontwijkt dat zich met indrukwekkend zware volle dienbladen boven het hoofd door het etablissement manoeuvreert.
Ik dacht terug aan de coronapandemie, toen de meesten van ons dachten dat we dit soort dingen nooit meer zouden kunnen doen. Terugkijkend was de coronatijd bizar, ook op tv-gebied. 1 Tegen 100 werd 1 Tegen 50, talkshowgasten zaten een ongemakkelijke 1,5 meter uit elkaar en er was nergens meer publiek. En wie kan ooit de ‘Nederland gaat op slot’ toespraak van Rutte op 14 december 2020 vergeten? Met 8,5 miljoen kijkers is dat het op een na best bekeken niet-sportgerelateerde tv-moment ooit – alleen Peter R. de Vries ging er in 2008 overheen met de uitzending waarin Joran van der Sloot de moord op Natalee Holloway bekende.
Maar het is niet de speech van Rutte die me het meest is bijgebleven, alhoewel ik het bijzonder grappig vond en fideel van de niet al te populaire Hugo de Jonge dat hij die avond mijn bericht op Twitter retweette. ‘Hugo de Jonge is als het derde seizoen van elke willekeurige Netflixserie. Je bent mentaal allang afgehaakt en zit alleen maar op Insta, maar je Mag. Niet. Uitzetten. Want. Misschien. Komt. Er. Nog. Iets. En dat komt nooit, want alles is al gebeurd in S01 en S02.’
Even kunnen lachen
om Kreatief met Kurk
voelde als een warme deken
Ik herinner me vooral Troost TV, het initiatief van Paul Haenen en DWDD, waarbij volledige afleveringen van programma’s als Love Letters, Pisa, Van Kooten en De Bie, De Sterrenshow van mijn vader zaliger, Zeg eens Aaa en Spel zonder Grenzen werden uitgezonden.
Het betekende een zalige trip down memory lane, maar bood ook daadwerkelijk troost. Even kunnen lachen om Kreatief met Kurk voelde als een warme deken. Hoewel we nu ook programma’s hebben die alleen maar lief en gezellig zijn, zorgt de nostalgie van die oude programma’s ervoor dat het zo lekker wegkijkt en warmte geeft.
Veel van deze titels zijn tijdloos en nog altijd even grappig; klassiekers als Van Kooten en De Bie vallen wat mij betreft in de categorie Monty Python. Het valt wel op dat grote zaterdagavondshows als Love Letters en De Sterrenshow heel langzaam gaan in vergelijking met het entertainment van nu. En Zeg eens Aaa is bij vlagen een piepklein beetje flauw. Ik hoefde na 180 afleveringen niet meer te lachen om ‘Met de assistente van dokter van der Ploeoeg’. Maar toch bleef ik onwillekeurig lang hangen toen ik recentelijk op YouTube op een aflevering stuitte – ze staan er allemaal op, mensen.
Misschien is het, met alles wat er op dit moment in de wereld gebeurt, tijd voor een nieuwe ronde Troost TV? Ik denk dat we het kunnen gebruiken.
Suus Ruis
Suus Ruis is journalist, auteur, scenarioschrijver en RTV-kenner
