RUIS: VIPS in gevangenis
Een paar weken geleden werd bekend dat SimpelZodiak bezig is met een nieuw programma, waarin BN’ers enkele dagen worden opgesloten in de gevangenis. Ik rolde met mijn ogen toen ik het bericht las. Gaan we weer.
Wat hebben we onze BN’ers nog niet laten doen? Het zijn ook altijd dezelfde koppen die gretig ingaan op het verzoek om mee te doen aan realityprogramma’s of spelshows. Helemaal voor programma’s in de categorie ‘BN’ers die moeten lijden’ kun je zo onderhand een eigen (lange!) Wikipedia-pagina maken.
Niets ten nadele van programma’s zoals Special Forces VIPS en de Meilandjes die kreunend in de bijstand gaan, maar wat mij betreft is het bekende Nederlanderschap gewoon niet echt een toegevoegde waarde meer voor een programma, helemaal aangezien inmiddels zo ongeveer een vijfde van de Nederlandse bevolking zich BN’er mag noemen. Soms voelt het bijna integerder als onbekende mensen moeten afzien, zoals in Steenrijk, Straatarm.
Wat mij verder op voorhand een beetje tegenstond aan Hel of Hotel, zoals het BN’ers in de bajes-programma heet, was het feit dat de vips worden opgesloten met ex-gedetineerden, bewaakt door ex-bewakers. Nou snap ik ook wel dat je ze niet in een ‘echte’ gevangenis kunt gooien, waar de regisseur aan een serial killer vraagt of hij nogmaals met zijn getatoeëerde vuist tegen de muur wil slaan, maar nu ietsje hoger omdat het licht dan beter is. Maar dit voelde een beetje nep.
Dit voelde een
beetje nep, maar
de reviews waren
veelal positief
De reviews van Banged Up: Stars Behind Bars, de Britse originele versie van het programma dat afgelopen najaar op Channel 4 werd uitgezonden, waren echter veelal positief. Journalisten vonden de dreiging die uitging van de gevangenis en de voormalige gedetineerden – die de instructie hadden om zich precies zo te gedragen als ze deden toen ze nog daadwerkelijk in de bak zaten – levensecht. Er wordt aan de lopende band gedreigd met geweld, met stoelen gegooid en gegroomd voor bendes.
Ik geloof dus misschien toch wel een beetje dat het kan werken. Een béétje. Want één kijker vatte het probleem met dit format in één rake zin samen: het ís geen gevangenis, je kunt elk moment vertrekken.
Een van mijn eerste grote journalistieke opdrachten, een jaar of twaalf geleden, was het interviewen van een anonieme hoge dame van de AIVD die – onterecht – vijf maanden in de nor had gezeten. Het gaf me een onvergetelijk en ongelooflijk inkijkje in het gevangenisleven. Door haar verhaal lijkt mij de dreiging toch anders als je weet dat het écht is en dat waarschijnlijk niemand je komt redden als iemand het op je gemunt heeft, of de poort voor je opendoet als je het niet meer leuk vindt.
Maar goed, onder de streep is het onmogelijk om een mening te hebben over een programma dat nog niet is uitgezonden. Het is natuurlijk ook volledig anders dan in Engeland; andere vips, andere gevangen, andere gevangenis.
Ik beloof dat ik het te zijner tijd ondanks mijn initiële rollende ogen volledig blanco zal kijken, tenzij de BN’ers wéér uit de kaartenbak ‘willen/kunnen altijd’ zijn geplukt. Dan moet de kijker afzien, en dat kan natuurlijk de bedoeling niet zijn.
Suus Ruis
Suus Ruis is journalist, auteur, scenarioschrijver en RTV-kenner
