Scholten Scoort: Hartelijkheid
Ze was in paniek, zei ze. Via een appje vertelde Jeanine (Roozemond) dat Rob Kamphues op het laatste moment niet kon komen en dus vroeg ze mij. Omgaan met een vrouw in paniek is nooit mijn sterkste punt geweest, dus werd ik presentator van het evenement Vakbroeders in Beeld & Geluid.
Dat is een jaarlijkse bijeenkomst van, nou ja, mensen die elkaar in het vak hebben leren kennen, broeders zeg maar. Deze titel klopte tot een tijd geleden prima, maar tijden veranderen. Jeanine produceert deze avond die ooit is opgezet door regisseur Eduard Huis in ’t Veld.
Drie dagen eerder was Jeanine aanwezig bij een bijeenkomst van voormalig regieassistentes, inmiddels allemaal vrouwen rond de 70, 80. Scriptgirls werden ze helemaal in het begin genoemd. Op de vraag of ze misschien aanwezig wilden zijn bij het Vakbroeders-evenement kwam er kritiek op de naam. Best te begrijpen en zo hebben de voorvecht(st)ers van gelijkheid in de mediawereld nog steeds invloed. Na overleg met Eduard besloten we de naam te wijzigen en dus kondigden we die avond de doorstart van een mooi merk aan. Vakbroeders wordt: het Mediafragment van het Jaar!
Vakbroeders wordt:
het Mediafragment van het Jaar!
Het mooie aan deze avond is dat mensen die in ons vak werken of gewerkt hebben, een fragment van lang of kortgeleden meenamen en daar een persoonlijk verhaal bij vertelden. Zo sprak de toenmalige regieassistente over ‘de traan van Maxima’ en ging het over de stress die uitbrak tijdens een live uitzending van het Nationaal Songfestival vanuit Ahoy, waarbij de stekker uit de wagen viel en er gedurende 20 minuten geen enkel contact mogelijk was tussen de regiewagen, de zaal en de eindregie.
Wat deed je in die tijd toen er nog geen mobiele telefoons waren om iedereen direct op de hoogte te stellen? Je kon ook niet met een ‘vaste telefoon’ bellen (de stroom was uitgevallen) en Whatsapp was toen nog een uitspraak uit de tekenfilmserie Bugs Bunny, “Whats up, doc?”
Er werden tijdens deze Vakbroeders-avond geen prijzen uitgereikt. Het ging niet om kijkcijfers, er was geen commercieel doel. Geen vakjury en geen publieksjury. Menselijke verhalen, herkenbaar productie-gedoe, onverwachte weetjes over programma’s die iedereen kent. Er werd onbedaarlijk hard gelachen, ‘we’ hebben genoten van de onbekende en de ‘o, ja-beelden’ die werden vertoond.
Drie dagen na deze mooie avond hoorde ik een schitterende quote van Arnout Hauben, presentator van Dwars door de Lage Landen en winnaar van de Gouden Televizier-Ring. Hij zei: “Nederland lijkt verhard, wij tonen de hartelijkheid.” Het publiek in Carré was in shock dat onze Vlaamse vrienden er met de ring vandoor gingen, maar het kan ook een signaal zijn voor ons makers en bedenkers. Hartelijkheid scoort!
Het Mediafragment van het Jaar verdient meer publiek, meer fragmenten en meer persoonlijke verhalen. En niet alleen verteld door mensen die tv-programma’s hebben gemaakt, maar ook juist door de vakmensen die voor streamers en YouTube werken. Het Mediafragment gaat zeker niet alleen om het afgelopen jaar, maar juist ook uit specifieke jaren waarin bepaalde content de boventoon voerde, of juist niet. De komende tijd houden we jullie op de hoogte over de editie in 2025.
Matthias Scholten
Matthias Scholten startte zijn mediacarrière als applausmeester. Na een corporate RTL-leven bedenkt hij nu ‘leuke dingen’
Foto: William Rutten