Taco Tackelt: Spiegel
Na het wegen van de koffers print het blauwe uniform aan het einde van de rij zelfklevende etiketten met barcode. De ‘streepjescode’ werd gepatenteerd op 7 oktober 1952. Maar dan gebeurt er iets anders dan toen ik in de jaren zeventig voor het eerst ‘bewust’ in een vliegtuig zat.
De transportband achter de balie staat stil. “Wilt u de koffers op weg naar de security daar tegen de muur zetten?” ‘Daar’ staat een zorgelijk gezicht. De stapel koffers – voor verschillende vluchten – om haar heen groeit. Via de portofoon informeert ze naar het moment dat iemand de koffers komt ophalen. Ondertussen verzekert ze mij en andere mensen met angst voor aankomst op bestemming zonder zwembroek van het feit dat het goed komt.
Bij de gate staat weer ‘een glimlach’, die keek eind jaren zeventig ook al of je het goede ‘kaartje’ met stoelnummer en afscheurrandje had. Achterop dat kaartje zijn nummertjes geplakt die corresponderen met de labels aan je koffer. Na wat uren ongemakkelijk zitten, de koffie en de maaltijd onder zilverfolie die je ruim voor en na consumptie ruikt, sta je aan een ovalen loopband gespannen te wachten op je koffers. Van veertig passagiers blijken de koffers er niet te zijn. Die van mijn gezin waren er wel, mazzel. Drie passagiers die in hetzelfde hotel verbleven, kregen uiteindelijk vijf dagen later hun koffers.
Er is, ‘im Großen
und Ganzen’
niets veranderd
Natuurlijk is er wel iets veranderd. Je kunt niet één maar vijf keer per dag naar de bestemming van je keuze. Je kunt kiezen uit meer aanbieders. Het kartonnen kaartje is soms een plaatje op je telefoon. Er zijn premium producten om beter te zitten of rijen te omzeilen. De vraag en bereidheid te betalen is groot, maar er is ‘im Großen und Ganzen’ niets veranderd.
Herkenbaar? De eerste reguliere televisie-uitzending vond ongeveer een jaar plaats voor patentering van de barcode. Op 2 oktober 1951, Studio Irene. Wat is er veranderd? Natuurlijk. Kleur, 16:9, HD. Meer aanbod. Eerder kijken, terugkijken. Tegen betaling langs de ‘reclamerij’.
Maar verder? Omroepverenigingen met leden en gebouwen. Naast een overheid die een product aanbiedt binnen- en buitenlandse ‘commerciëlen’. Financiering door adverteerders en lidmaatschappen aangevuld met doorgiftevergoedingen van ‘kabelaars’ en subsidie. Nieuws om 20.00 uur, een quiz. ’s Avonds een late night praatprogramma over de actualiteit van die dag. Tenzij het zomer is natuurlijk. Dan is er – alleen in de even jaren – eindeloos gelul over sport die het ‘late night budget’ opslokt. Terwijl de halve wereld in de fik staat, zijn we voor duiding van het wereldnieuws de hele zomer afhankelijk geweest van Jack van Gelder.
Kasteelvrouwe Emmy, Flodder, Medisch Centrum West, Te Land, ter Zee en in de Lucht. De recensies over het ooit vernieuwende Zomergasten zijn inmiddels beter gelezen dan het programma bekeken wordt. Met Pasen weer The Passion. De aansprekende liedjes en BN’ers zijn inmiddels wel op hè. Niet te veel borstkloppen. U kunt beter. En dan mag u over een jaar weer in de rij op Schiphol, een oordeel vellen over een andere industrie.
Taco Jelgersma
