“De EO, waarmee ik sinds 2015 documentaires maak, is het tegenovergestelde van PowNed. Bij de EO is empathie belangrijk. Op dat vlak ervaar ik zielsverwantschap. En ze laten mij volledig vrij. In De jeugdzorgtapes gaat het bijvoorbeeld uitvoerig over de euthanasie van Eli en dat ik haar keuze uiteindelijk wel begrijp. Dat is iets wat in religieuze kringen lastig kan liggen. Maar de EO heeft mij niet gevraagd om het eruit te laten.” Jojanneke van den Berge (de Volkskrant)