Marconi Oeuvre Award voor Ruud de Wild
Ruud de Wild wint de Marconi Oeuvre Award 2015. Dat is vandaag bekendgemaakt in De Nieuws BV op NPO Radio 1. De Marconi Oeuvre Award is onderdeel van Het RadioGala van het Jaar van AVROTROS dat op woensdag 11 november plaatsvindt in Theater Amsterdam.
De Wild werd tijdens het programma verrast met de award. De jury hoopt dat het radiowerk van Ruud de Wild nog een flinke staart gaat krijgen. De Wild is vereerd met de prijs. “Ik ben er heel blij mee. Ik mis het medium radio nog elke dag.”
De 46-jarige Ruud de Wild is volgens de vakjury een exceptionele radiomaker die een geheel eigen stijl heeft ontwikkeld in het Nederlandse radiolandschap. Met zijn show Ruuddewild.nl, die sinds 1999 te horen is geweest op 3FM, Radio 538, Qmusic en sinds 2010 weer op Radio 538, heeft Ruud de standaard-mannetjes-hitradio-formule geheel veranderd, aldus de jury. In een ontwapenende vorm, uit duizenden te herkennen, heeft De Wild een eerlijke, persoonlijke, bewust onhandige, vrolijke en muzikale manier gevonden waarin hij uniek is en anders klinkt dan anderen. De veelvoud aan rare liedjes en jingles en de soms chaotische vorm van zijn shows is hooguit schatplichtig aan Ronflonflon avec Jacques Plafond van Wim T. Schippers. Maar De Wild draait graag wél hits en is een stuk toegankelijker en laagdrempeliger. U2 is zijn favoriete band en de luisteraar mag dat weten.
In april 2015 kreeg De Wild te horen dat zijn middagshow op Radio 538 moest stoppen. Tegen zijn zin verliet hij de zender voortijdig. Sindsdien houdt hij zich voornamelijk bezig met zijn succesvolle schilderwerk. De Marconi Oeuvre Award 2015 is wat de jury betreft dan ook vooral bedoeld om iedereen te laten weten dat de unieke radiomaker een nieuwe plaats verdient op een nationale zender.
Eerdere winnaars van de Marconi Oeuvre Award waren: Tom Mulder (2004), Rob Stenders (2005), Wessel van Diepen (2006), Ferry Maat (2007), Frits Spits (2008), Erik de Zwart (2009), Jeroen van Inkel (2010), Lex Harding (2011), Felix Meurders (2012), Peter van Bruggen (2013) en Edwin Evers (2014).
Bron: AVROTROS/Broadcast Magazine