Reactie Ruud Poeze op column Sjors Fröhlich

De vaste radiocolumn van Sjors Fröhlich in Broadcast Magazine 307 lokte een uitgebreide reactie uit bij Ruud Poeze, radiomaker en ‘middengolfspecialist’. Gezien de actualiteit hierbij zijn ingezonden brief integraal.

Beste Sjors,

Bedankt voor je informatieve column, waarin wij bevestigd zien dat KPN ter bescherming van haar eigen belangen, over de rug van luisteraars en bedrijven, het opvoeren van het vermogen van Lopik naar een redelijk niveau, tegenhoudt. Novec het oude vriendje van KPN Broadcast Services, samen vormden ze vroeger Nozema, laat zich voor het KPN karretje spannen, en is dus medeplichtig.

Helaas gaat het verder in je stuk helemaal mis, met de oproep terug te gaan naar een nieuwe Nozema en zelfs de commerciële stations te dwingen van deze club gebruik te laten maken. Om ontvangstproblemen te voorkomen. “Terug naar af, want vroeger was alles beter.”

Je column heeft naar mijn gevoel een ingebouwde tegenstelling. Enerzijds een pleidooi voor een nieuwe Nozema, anderzijds een kat naar KPN (en eigenlijk ook Novec) die dus nou juist het oude Nozema waren of misschien nog steeds zijn. Je wilt af van bepaalde foute praktijken, maar roept om de terugkeer van een bedrijf dat er de meest onoorbare praktijken op na hield en, zoals je zelf aangeeft, nog steeds op na houdt.

Helaas heb je kennelijk de ontstaansgeschiedenis van Broadcast Partners gemist. De concurrent dus van Nozema, die nu ook zo’n beetje alles van Nozema/KPN heeft afgepakt. Inclusief de distributie van de landelijke publieke omroep. Laat ik je er om te beginnen eens op wijzen dat KPN ook de korte golf distributie van de Wereldomroep is kwijtgeraakt. Onze vrienden aan de Hilversumse Witte Kruislaan zijn hard gillend overgestapt naar buitenlandse bedrijven zoals het voormalige Duitse staatsbedrijf Deutche Telekom, zeg maar de Nozema van de buren. Ze besparen daarmee aanzienlijke bedragen, zonder dat de distributie minder is. Het was in de jaren negentig, eindelijk mochten commerciële omroepen ook op FM uitzenden. Radio 538 zond uit op 103.0 via de toren in Lelystad. Daarmee konden ze redelijk Amsterdam bereiken. Maar op de een of andere manier kregen ze het gevoel dat het signaal wat zwak was voor het vermogen dat was afgesproken met Nozema. Door iemand die verstand van zendertechniek mee te laten gaan met een werkbezoekje in de mast, kwamen ze erachter dat het vermogen van de zender aanzienlijk lager was dan het opgegeven vermogen, sterker, de zender kon dat vermogen niet eens aan. Een en ander bevestigd door veldsterkte metingen. Wel factureerde Nozema gemakshalve het volle pond voor het hele vermogen.

Dit, en andere praktijken van Nozema, zoals tot in de jaren 90 de Grote Leugen volhouden dat er geen frequenties zijn voor commerciële omroep, prijzen rekenen die tot vijf het redelijke overtroffen, en blokkeren van alle zendmasten voor anderen -misbruik makend van haar monopoliepositie- bracht de Zwart en andere commerciële omroepbazen op het idee nu toch maar eens de distributie anders te regelen. Zo kwamen ze onder meer terecht bij Broadcast Partners, toen nog een kleine speler. Radio 538, Radio Gold en nu ook SLAM!FM kunnen zich niet indenken terug te moeten naar Nozema-achtige bedrijven, zeer recentelijk nog is het contract van SLAM!FM omgezet van KPN naar BP, na de overname door Radio 538. Zelfs de Middengolfzenders van 538 en 10Gold laat men niet over aan het voormalig staatsbedrijf.

Zelf verkreeg ik in 2003 een aantal MG frequenties, waaronder 828 en 1395 kHz. Een Britse collega had 1008 kHz. Helaas was er maar een mogelijkheid deze in de lucht te brengen, via Nozema. Via Britse deskundige collega’s, waaronder mijn financier, kwamen er al snel achter dat de prijzen die Nozema vroeg ‘outragious’ waren. Minstens twee à drie keer te hoog. Voor grotendeels afgeschreven spullen. En dan hebben we het nog niet over het niet beschikbaar stellen van de 1008 toen Radio 10 Gold dat in juni 2003 wilde huren -er zou nog een claim van de PO liggen- .
Ik heb één maand via een speciale afspraak op 828 gezonden, voor energiekosten, maar liefst 1.500 euro. Nozema vroeg 19.000 euro per maand voor het verdere gebruik. Middengolf is niet duur, maar werd door Nozema duur gemaakt. Overstappen naar Broadcast Partners kon niet, want die mocht van Nozema, ook na de splitsing in Novec, de mast niet gebruiken. Omdat de prijs te gek voor woorden was, zonden we niet uit en trok Agentschap Telecom, alsof ze Nozema een handje wilde helpen, de vergunning in.

Deze praktijken hebben mij bijna geruïneerd. Dus je begrijpt dat ik even wit wegtrok toen je opriep een Nozema maar in ere te herstellen, hadden ze vroeger het monopolie, nu meteen maar met gedwongen nering  voor commerciële omroepen. Overigens kan coördinatie-technisch niet elk station van de grote masten gebruik maken, was het maar waar, dan hadden ze een veel beter bereik als nu. Dus daar zit je oproep al fout.
De vergelijking met de Nieuwe Waterweg gaat niet op. Die is van ‘ons’. Maar niet de schepen die erop varen. Net als de masten, die zijn van (helaas vals spelend en ook steeds hogere monopolie prijzen rekenend) staatsbedrijf Novec, dus ook van ‘ons’. Alleen de zenders zijn, net als de schepen tussen Hoek van Holland en Rotterdam, van particuliere bedrijven. De NPO heeft zelf voor Broadcast Partners gekozen. Overigen mag de NPO ook zelf de zenders en antennes in de masten hangen, wil ze onafhankelijk zijn, maar daar is kennelijk niet voor gekozen.

De oplossing voor het huidige radio-distributie probleem is dan ook eenvoudig, de minister moet gewoon als aandeelhouder zijn over de schreef gaand bedrijf tot de orde roepen.

Met vriendelijke groet,

Ruud Poeze

Lees de column van Sjors Fröhlich hier.

Bron: Broadcast Magazine