Dagboek van een werkloze ZZP’er (4)
Jan Rein Hettinga, cameraman en columnist van BM, is in verband met het coronavirus gestart met zijn Dagboek van een werkloze ZZP’er. Dit is dag 4 en daarin schrijft hij over Levensweg.
En zo zat ik vanmorgen al om kwart over acht met mijn kinderen in een potje Levensweg. Mijn lieve lief is vanaf vandaag kostwinner en moest voor spoedoverleg naar haar werk. Het is voor ons super fijn dat zij sinds 1 maart een nieuwe baan in het onderwijs heeft. Die timing is briljant, maar het is voor haar wel een gekke start ten tijde van deze idiote crisis.
De kinderen waren ook een beetje van slag. Normaal zitten ze het liefst op hun tablets, maar nu wilden ze het oude spel spelen, dat we gisteren hadden meegenomen na een -voorlopig- laatste bezoek aan opa en oma. Zo kon het gebeuren dat ik opeens een paar honderdduizend gulden in mijn handen had. Dat voelde even heel goed.
Direct na het spel vroegen ze in koor: “Wat nu?” Daar had ik ook even geen passend antwoord op. Een plan voor de komende drie weken zonder school had ik nog niet. We moesten naar de winkel, voor de hamsteraars de vakken weer geplunderd hadden. Verder had ik een afspraak in de middag en wilde ik graag even een paar mensen telefonisch spreken. Midden in een heel serieus gesprek schreeuwde mijn dochter naar haar konijn Flip dat hij moest stoppen met knabbelen aan de deur: “Kappen nu!” De HR manager aan de andere kant van de lijn was even van zijn à propos.
Ondanks het konijn heb ik in de loop van de ochtend constructieve telefoongesprekken gevoerd met mensen van United, NEP en The Crew. Deze drie belangrijke facilitaire bedrijven hebben eerder deze week in een gezamenlijk persbericht kenbaar gemaakt dat ze elkaar gedurende deze crisis zullen steunen waar mogelijk en dat ze voorlopig vooral eigen personeel zullen inzetten. Dit tot groot ongenoegen van een aantal ZZP’ers, die het bericht zagen als een dolk in hun rug.
Ik begrijp donders goed dat die bedrijven ook behoorlijk zijn schrokken toen hun omzet in een klap wegviel. Het is voor de ZZP’ers van cruciaal belang dat deze firma’s het coronatijdperk overleven. En vandaag bleek ook dat men zich bij deze bedrijven buitengewoon veel zorgen maakt over het lot van alle freelancers, waar ze normaal gesproken zo graag mee werken. Ik vond dat prettig om te horen. Bovendien willen deze bedrijven hun expertise op het gebied van wet- en regelgeving en hun netwerk naar de politiek, verschillende overheden, het UWV en de Belastingdienst graag inzetten om freelancers te helpen die in de problemen komen.
Het goede nieuws is dat er in Den Haag hard wordt gewerkt aan noodmaatregelen, waarbij ook de ZZP’ers niet vergeten worden. De eerste voorstellen worden voor woensdag bekend gemaakt door minister Koolmees. Ik denk dat het belangrijk is als ZZP’ers in Omroepland zich op een of andere manier snel organiseren. Zo kunnen ze zaken beter met elkaar afstemmen, belangrijke informatie uit eerste hand met elkaar delen en met één mond spreken in de richting van de politiek als dat nodig is. Hoe dit geregeld moet worden weet ik nog niet. Zelf ben ik geen fan van vakbonden. Onder ZZP’ers lijkt er niet zo veel animo te zijn om op dit gebied een kar te trekken. Wat dat betreft zijn het toch rare jongens en meisjes, die freelancers. Ook als ze tijd genoeg hebben zijn ze allemaal druk, druk, druk.
Vanavond moest ik, na de indrukwekkende toespraak van premier Mark Rutte, nog een potje Levensweg spelen. De kinderen wilden revanche nemen en ik wilde graag weer even wat geld verdienen. Dat is wel het mooie aan deze tijd: we spelen weer ouderwets spelletjes met elkaar.
Jan Rein Hettinga
Lees hier de eerdere edities
Dagboek van een werkloze ZZP’er (3)
