woensdag 3 juni 2020

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (33)

Cameraman Jan Rein Hettinga schrijft in verband met het coronavirus zijn Dagboek van een ZZP’er in crisistijd. Dit is aflevering 33, met als titel Come Together.

Jochen stuurde op woensdagavond een berichtje met de vraag: ‘Wat doe je maandag?’ Nou, ik had nog wel een gaatje. De sympathieke Manager Evenementen van L1 had een geheim project in de aanbieding. Nieuwsgierig als altijd kon ik nog net ontfutselen dat het ging om een verrassingsconcert, ter gelegenheid van het weer open gaan van de terrassen. Iets op het dak van een gebouw. Ik moest gelijk denken aan The Beatles en U2. Een prima plan dus.

Het mooie aan de regionale omroepen is dat zij nog snel kunnen schakelen. Een concert dat op woensdag wordt verzonnen voor de maandag erna, staat dezelfde avond al in de steigers en op donderdagmorgen heb je de bevestiging dat het door gaat.

Zo stond ik op Tweede Pinksterdag in Zuid Limburg voor een fijn stukje popmuziek. Bijna was ik doorgereden naar het Sportpark in Geleen of MegaLand in Landgraaf, maar de locatie waar het dit keer moest gebeuren was het dak van Schunck, in het hart van Heerlen. Een iconisch en stijlvol gebouw dat stamt uit de tijd van de kolenmijnen in Limburg, toen het geld in Heerlen nog tegen de plinten op klotste. Het wordt ook wel het Glaspaleis genoemd, is in de jaren ’30 gebouwd als warenhuis en in 2002 omgetoverd tot een culturele instelling.

L1dak564

Het idee van een concert op dat dak was inderdaad geïnspireerd op het legendarische rooftop optreden van The Beatles. De lokale coverband die ze hiervoor hadden gestrikt heet The Rolling Beatles. Ik hoef niet uit te leggen welk repertoire zij spelen. Wel kan ik verklappen dat een deel van de nummers mij zeer aanspreekt en dat ik het andere deel wel aardig vind. Het beloofde dus op voorhand een feestje te worden. Zeker ook gezien het feit dat het stralend weer was.

Klokslag vier uur gingen we live. Met slechts drie en een halve cameraman, een paar vaste shots en een eenvoudige, maar doeltreffende regieset. Dat improviseren en het aan elkaar knopen van spullen vind ik minstens zo leuk als mega grote producties met meer dan tien camera’s, grote regiewagens, grip en de hele rataplan. Het gaat mij uiteindelijk vooral om de sfeer en de inzet van de mensen waarmee je het moet doen. Altijd gaan voor het hoogst haalbare, onder de gegeven omstandigheden. Het is leuk om met elkaar te bedenken hoe je beperkte middelen zo efficiënt mogelijk kan inzetten.

Ik vind het zelf de sport om als cameraman zo veel mogelijk verschillende shots te halen en zo de indruk te wekken dat we met twee keer zoveel camera’s werken. Een uurtje buffelen was nu helemaal welkom. Door al dat stilzitten van de afgelopen maanden ben ik wel een beetje roestig geworden. Ze speelden Get Back, Come Together, Don’t Let Me Down, The Last Time, Sympathy For The Devil en zelfs mijn persoonlijke favoriet Wild Horses. Deze dag kon niet meer stuk. Achter de camera ging ik… uit mijn dak.

Eindelijk konden we weer eens lekker buitenspelen. Het voelde als keerpunt in de malle coronatijd. In ieder geval werd er één kaal, dikkig cameramannetje heel gelukkig van dit optreden. Deze middag heeft zich bij mij gelijk genesteld in de afdeling blijvende herinneringen. Ik vrees dat er heel wat moet gebeuren voor ik weer een klus heb die hier overheen toept. In een waterig papje smaken de krenten nóg zoeter.

Jan Rein Hettinga

Lees hier de eerdere edities

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (32)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (31)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (30)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (29)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (28)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (27)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (26)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (25)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (24)

Dagboek van een ZZP’er in crisistijd (23)