Het commentaar bij de uitzending wordt verzorgd door Evert ten Napel (80). Hij verzorgde eerder jarenlang het commentaar van het schansspringen voor de NOS. Eerder werd bekend dat de NOS het evenement niet meer zou uitzenden vanwege bezuinigingen. Het schansspringen op Nieuwjaarsdag was de afgelopen zeventig jaar te zien op de publieke omroep.
“Hoewel het schansspringen een traditie is op Nieuwjaarsdag, moeten we, net als bij andere sporten, keuzes maken in wat we uitzenden. Elke euro kan immers maar één keer worden uitgegeven”, stelde de omroep.
Dean van het Laar en Ard van Aanholt winnaars Theo Koomen Award 2024
Het duo kreeg de erkenning voor hun verslag tijdens NOS RadiOlympia op NPO Radio 1 van de medal race bij de vrouwen op de Olympische Spelen in Parijs, waar Odile van Aanholt en Annette Duetz op 2 augustus goud wonnen in de 49er FX-klasse. Van het Laar was compleet verrast toen presentator Bert Kranenbarg hem overviel met het nieuws dat hij de Theo Koomen Award had gewonnen: “Dat meen je? Echt? Serieus? Ik sta helemaal te trillen. Schitterend, prachtig!”
Het juryrapport roemt de manier waarop Van het Laar en Van Aanholt luisteraars meesleepten in de spanning en chaos van de race, terwijl ze helder verslag bleven doen van zowel de ontwikkelingen op het water als de impact op het puntenklassement: “Het verslag van de chaotische zeilfinale van de medal race in de 49er FX-klasse op de Olympische Spelen van Parijs van Dean van het Laar en Ard van Aanholt heeft alles wat een mooi sportverslag nodig heeft: informatie, spanning, passie en emotie. Het duo hield de luisteraars constant op de hoogte van de actuele stand van zaken, in zowel het verloop van de race als de gevolgen voor het puntenklassement. In de chaos rond de uitslag raakte Dean niet in paniek en bleef hij op een professionele manier verslag doen van de situatie, waarbij hij ook zijn co-commentator bleef volgen.”
Eervolle vermelding
NOS-verslaggever Andy Houtkamp, die deze zomer met pensioen ging, heeft een eervolle vermelding ontvangen voor zijn indrukwekkende carrière. De jury prees zijn enthousiasme en betrokkenheid, die ook in zijn laatste jaar duidelijk doorklonken in memorabele verslagen, zoals de emotionele publiekswissel van Bram van Polen en het Olympisch goud van Sifan Hassan. In 2013 won Houtkamp de Theo Koomen Award voor zijn verslag van de voetbalwedstrijd Ajax-FC Barcelona.
Over de Theo Koomen Award
De Theo Koomen Award, vernoemd naar de iconische sportverslaggever, wordt jaarlijks uitgereikt door het KRO-NCRV-programma BertOp5 voor het mooiste sportverslag van het jaar. Tot de eerdere winnaars behoren onder anderen Jack van Gelder, Olav Mol en Marcella Mesker. Mart Smeets (2019) en Gio Lippens (2023) ontvingen de Theo Koomen Oeuvre Award.
Bron: KRO-NCRV/BM
Foto: Emma Willems (Bert Kranenbarg, Ard van Aanholt, Dean van het Laar, Evert ten Napel)
In het Burgerweeshuis in Deventer zet schrijver en presentator Özcan Akyol, beter bekend als Eus, samen met zijn gasten het boek én de lezer centraal. Deze reeks wordt De Taalapotheek geïntroduceerd. In deze rubriek ontvangt Eus verschillende gasten als Gerard Spong en Naaz, om samen met hen hun meest geliefde tekst te ontleden.
Eus ontvangt zoals altijd schrijvers en samen met de leesclub bespreekt hij hun boeken. Dit jaar schuiven Anya Niewierra (die als eerste schrijver dit jaar met vijf titels in de bestseller 60 stond), Bert Wagendorp, Peter Buurman, Bart van Loo en Maartje Wortel aan.
De leesclub bestaat uit smaakmakers uit de media, cultuur en journalistiek. Zo delen deze reeks Jeangu Macrooy, Justine Marcella, Evert ten Napel en Daniël Boissevain hun leeservaringen in de leesclub. Eus’ Boekenclub is dagelijks te zien van maandag 18 tot en met vrijdag 22 november om 19.25 uur bij de NTR op NPO 2.
Theo Koomen Award voor tenniscommentator Marcella Mesker
Mesker kreeg de prijs voor het mooiste sportverslag van het afgelopen jaar voor haar verslag voor de NOS op NPO Radio 1 van de finale van het tennistoernooi van Rosmalen op 12 juni 2022. Tim van Rijthoven won dat toernooi en het betekende zijn grote doorbraak.
Marcella Mesker vond het een grote eer: “Ik heb heel veel reacties gekregen, het is toch wel ongelofelijk wat dat oproept. Theo Koomen is toch nog steeds een legende in zijn vak en heel eervol om daarmee vergeleken te worden. En vooral ook de namen die de award eerder wonnen.”
Marcella Mesker wordt door de jury geroemd om de uitstekende manier waarop zij relevante informatie en sfeer overbrengt naar de luisteraars. “Zij beschrijft de overwinning van Tim van Rijthoven op favoriet Daniil Medvedev op een professionele, toegankelijk manier, maar weet met haar enthousiasme ook duidelijk te maken hoe sensationeel de overwinning is. Marcella Mesker gebruikt de kennis en ervaring die zij heeft opgedaan als proftennisster en weet die goed gedoseerd te verweven in haar verslagen. Daarbij creëert zij bij zowel tennisliefhebbers als tennisleken een herinnering voor altijd van deze historische zege van Tim van Rijthoven.”
De prijs, vernoemd naar één van de beroemdste Nederlandse sportverslaggevers van de twintigste eeuw, is tien jaar geleden in het leven geroepen door de redactie van het KRO-NCRV-programma van Bert Kranenbarg. Eerdere winnaars zijn onder anderen Andy Houtkamp, Jack van Gelder, Gio Lippens, Olav Mol en Léon Haan, de winnaar van vorig jaar voor zijn verslag van de gouden medaillerace van Sifan Hassan op de 10.000 meter op de Olympische Spelen in Tokio. In 2019 ontving Mart Smeets de Theo Koomen Oeuvre Award.
Tim van Rijthoven won dat toernooi en het betekende zijn grote doorbraak. Marcella Mesker werd donderdag door presentator Bert Kranenbarg live in het NPO Radio 5-programma BertOp5 (KRO-NCRV) verrast met het nieuws. Komende woensdag reikt juryvoorzitter Evert ten Napel de Theo Koomen Award uit aan Mesker in BertOp5.
De tennisverslaggever was hoorbaar verrast door het nieuws: “Wat een verrassing is dat. Theo Koomen, wat een geweldige naam! Als klein meisje zat ik met mijn vader naar het wielrennen te kijken op televisie en Theo Koomen zat daar achter op die motor te schreeuwen en te doen. Een fenomeen, ik ben zeer vereerd!”
Marcella Mesker wordt door de jury geroemd om de uitstekende manier waarop zij relevante informatie en sfeer overbrengt naar de luisteraars. Zij beschrijft de overwinning van Tim van Rijthoven op favoriet Daniil Medvedev op een professionele, toegankelijk manier, maar weet met haar enthousiasme ook duidelijk te maken hoe sensationeel de overwinning is.
De prijs, vernoemd naar één van de beroemdste Nederlandse sportverslaggevers van de twintigste eeuw, is tien jaar geleden in het leven geroepen door de redactie van het KRO-NCRV-programma van Bert Kranenbarg. Eerdere winnaars zijn onder anderen Andy Houtkamp, Jack van Gelder, Gio Lippens, Olav Mol en Léon Haan, de winnaar van vorig jaar voor zijn verslag van de gouden medaillerace van Sifan Hassan op de 10.000 meter op de Olympische Spelen in Tokio. In 2019 ontving Mart Smeets de Theo Koomen Oeuvre Award.
BertOp5 met de prijsuitreiking is woensdag 18 januari te beluisteren van 16.00 – 18.00 uur op NPO Radio 5.
Bron: KRO-NCRV/BM
Foto: Marcella Mesker met McEnroe en Borg
Haan kreeg de award voor zijn verslag voor NOS OS Studio Tokio (NPO 1), van de gouden medaillerace op de 10.000 meter van hardloopster Sifan Hassan, op de Olympische Spelen in Tokio op 7 augustus 2021. De 53-jarige verslaggever werd woensdag door presentator Bert Kranenbarg van het NPO Radio 5-programma BertOp5 naar de studio gelokt. Daar kreeg Haan de Theo Koomen Award uitgereikt door juryvoorzitter Evert ten Napel.
Léon Haan wordt door de jury geroemd om zijn enthousiaste manier van verslaggeven, die hij combineert met relevante informatie voor de luisteraar. “Hij beschrijft niet alleen de race van Sifan Hassan, maar weet met zijn kennis en inlevingsvermogen de kijker mee te nemen in zijn enthousiasme. Zijn eigen ervaring als professioneel atleet weet hij op een toegankelijke manier in zijn verslag te brengen. Hij laat in zijn stem de spanning simultaan oplopen met de wedstrijd. Daardoor creëert hij bij zowel atletiekliefhebbers als atletiekleken een herinnering voor altijd van deze historische zege van Sifan Hassan”, zegt juryvoorzitter Evert Ten Napel.
Léon Haan noemde het een eer dat hij door de jury was gekozen als winnaar: “Een bijzondere prijs en leuk dat ik deze award uit handen mag krijgen van Evert ten Napel!”
Sifan Hassan is blij dat Léon Haan de award won met het verslag van een wedstrijd van haar. “Ik weet al heel lang dat je de beste ben. Ik ben trots op jou. Dankjewel voor het verslag van mijn 10.000 meter. Heel bijzonder. Gefeliciteerd!”
De prijs, vernoemd naar één van de beroemdste Nederlandse sportverslaggevers van de twintigste eeuw, is negen jaar geleden in het leven geroepen door de redactie van het KRO-NCRV-programma van Bert Kranenbarg. Eerdere winnaars zijn Andy Houtkamp, Jack van Gelder, Gio Lippens en Olav Mol. In 2019 ontving Mart Smeets de Theo Koomen Oeuvre Award.
Evert ten Napel nu sportverslaggever op NPO Radio 5
Ten Napel was tijdens het EK Voetbal afgelopen zomer ook al vaste gast bij Bert Haandrikman. Die samenwerking was een groot succes en krijgt nu een vervolg. Daarmee keert Evert dus tóch terug als sportcommentator op de landelijke radio. Vorig weekend becommentarieerde Ten Napel voor de laatste keer een wedstrijd: de strijd om de Johan Cruijff Schaal tussen Ajax en PSV.
Bert Haandrikman is blij met de komst van Evert ten Napel. “Ik ben met het commentaar van Evert opgegroeid. Zijn bevlogen manier van sportbeleving, zijn passie en zijn ongebreidelde sportkennis zorgen ervoor dat ik trots ben om hem als vaste sportvriend in mijn programma te mogen begroeten.”
Strijd om Johan Cruijff Schaal bij ESPN te zien in UHD
De 77-jarige Evert ten Napel stopt met zijn werkzaamheden voor nationale televisie. “Je moet een keer stoppen, en dan is de Johan Cruijff Schaal geen verkeerd podium voor een laatste kunstje”, aldus Ten Napel. Hij vervolgt: “ESPN heeft een lichting zeer talentvolle commentatoren, dus ik geef met veel plezier het stokje door.”
Evert ten Napel werkte jarenlang als sportverslaggever voor de NOS, waar hij onder andere het commentaar verzorgde tijdens het EK van 1988 en talloze andere eindtoernooien. In 2012 maakte Ten Napel de overstap naar ESPN. Bij de Johan Cruijff Schaal zaterdag wordt commentator Ten Napel vergezeld door presentator Milan van Dongen, analisten Arnold Bruggink, Kenneth Perez en Marciano Vink en verslaggever Pascal Kamperman. De voorbeschouwing begint om 19.00 uur, live vanuit de Johan Cruijff Arena.
Debuut ESPN UHD
Het is de eerste officiële wedstrijd bij ESPN die wordt aangeboden op het ESPN UHD-kanaal. Uitzendingen van ESPN UHD worden aangeboden in HDR, bevatten meer kleuren en worden met twee keer zoveel frames per seconde doorgegeven. ESPN UHD wordt momenteel aangeboden door Ziggo, KPN, SKV, Breedband Helmond, Trined en Kabeltex.
Ajax en PSV trappen zaterdag 7 augustus om 20.00 uur af om de Johan Cruijff Schaal. De voorbeschouwing begint om 19.00 uur. United verzorgt de opnamen in UHD.
Geïnterviewd worden vindt ze niet vervelend. Maar de laatste tijd gaf ze wel érg veel interviews. En dus vroeg ze ‘haar’ persvoorlichter bij Omroep MAX of ze niet even pas op de plaats moest maken. “Anders ben ik elke week over mezelf aan het praten en dat is toch al zo ongemakkelijk. En dan zie je mijn hoofd elke maand in een ander blad.”
Logisch dat Ten Napel daar niet op zit te wachten, want bekend worden, was nooit haar ambitie. De sportjournalistiek ingaan wél. Al van kleins af aan. “Ik ging zo vaak met mijn vader (sportcommentator Evert ten Napel, red.) mee naar voetbalwedstrijden, dat ik dat al snel interessant vond. Meekijken in de regiewagen, op de commentaarpositie of in de perskamer. In elk geval op de achtergrond. Ik voelde: dit lijkt me heel leuk.”
Op haar vijftiende werd ze presentator van een radioprogramma voor jongeren bij de Harderwijkse lokale omroep. Ze vroeg aan een vriendin of die mee wilde doen. “Ik was te schijterig om het alleen te doen. Dat vond ik veel te spannend. Maar aan de andere kant regelde ik dan wel dat we Tom Egbers konden interviewen in de studio’s van Studio Sport. Ik zorgde ervoor dat ik goed beslagen ten ijs kwam. Wilde niet op mijn bek gaan, bereidde me goed voor. Maakte ik een foutje, dan kon ik daar echt van slag van zijn. Ik was nogal faalangstig.”
Te pittig
Met zo’n duidelijke ambitie leek het vanzelfsprekend dat Ten Napel naar de School voor Journalistiek zou gaan. “Toen ik van de basisschool afkwam, wist ik al dat ik Journalistiek wilde studeren. Maar omdat ik mijn citotoets heel slecht had gemaakt, kreeg ik lbo-advies, maar ik moest havo hebben voor de School voor Journalistiek. Mijn ouders hebben mij op die middelbare school geluld: ‘Ze heeft die cito slecht gemaakt, maar ze kán het wel.’ Vervolgens heb ik keihard gewerkt en haalde de havo. Allemaal omdat ik naar de School voor Journalistiek wilde.”
Maar dat liep even anders… Haar vader was uitgenodigd voor een panelgesprek tijdens de open dag van de School voor Journalistiek in Zwolle en Ten Napel mocht mee. Veel studenten kwamen net terug van een kamp waar ze vooral bier hadden gedronken. Sommigen konden niet meer op hun benen staan. “Het was een zootje. Ik was pas zestien en mijn vader zag het echt niet zitten dat ik naar die school zou gaan. Ook mijn docenten op de havo vonden het niets voor mij. Ze hadden het gevoel dat het te pittig zou zijn. Ik legde me erbij neer. En ik vond reizen ook leuk, dus toen mijn vriendinnen een toeristische opleiding gingen volgen, dacht ik: dan ga ik toch gezellig mee! Toen ik klaar was, was ik pas negentien en dacht: wat nu? Want ik voelde ook wel dat het toerisme niet mijn ding was.”
“Ik haatte het als mensen zeiden dat ik een kruiwagen had”
Inmiddels was Ten Napel van Harderwijk naar Enschede verhuisd. Na haar opleiding besloot ze daarom te solliciteren bij TV Oost. “Ik begon daar op zaterdag, als bijbaantje. Wilde mijn eigen weg bewandelen. Los van m’n vader. Ik haatte het als mensen zeiden dat ik een kruiwagen had. Ik heb altijd mijn mond gehouden, gekeken en mijn kansen gepakt.”
Kuiken
“Soms zie ik stagiaires binnenkomen die al zoveel willen. Zij hebben het idee dat ze al reportages gaan maken, interviews doen en het liefst willen ze ook al presenteren. Dan denk ik: je bent nog zo’n kuiken. Het werkt goed als je alle facetten van het vak doorloopt door te kijken naar ervaren journalisten. In het geval van TV Oost waren het oude rotten die de uitzendingen presenteerden. Dan liep ik schoorvoetend met mijn berichtje de studio in en hoopte maar dat het goed was. En dat was het heus niet altijd. Langzaamaan kreeg ik meer kansen. Ze hebben mij nooit het gevoel gegeven dat ik daar zat omdat ik ‘de dochter van’ was.”
In die periode reisde Ten Napel meerdere keren af naar Oostenrijk. Ze werkte daar bij Magic Mountains als activiteitenbegeleidster. ’s Winters gaf ze skiles, ‘s zomers deed ze andere sportieve activiteiten met de kinderen. En elke avond presenteerde ze entertainmentshows. “Ik woonde twee keer per jaar vier maanden in een bergdorp. Die periode is belangrijk voor mijn vorming geweest. Juist omdat ik weg was van alles en iedereen. Tot ze bij TV Oost aangaven dat ze het niet fijn vonden dat ik steeds een paar maanden bij hen werkte en dan weer vier maanden weg was. ‘Dan moet je me een baan aanbieden’, zei ik.”
Vlieguren maken
En zo geschiedde. Op haar 21e werd Ten Napel nieuws- en sportverslaggever bij TV Oost. “Ik kreeg een eigen sportprogramma en presenteerde op de radio. Even later presenteerde ik als duo – afgewisseld met andere duo’s – de dagelijkse talkshow En dan nog even dit. Ik heb daar zoveel geleerd. Vooral vlieguren maken en op elkaar vertrouwen. Ik heb er zelfvertrouwen gekregen, wist na een tijdje: ‘Ik kan dit gewoon’.”
Op haar 25e maakte ze de overstap naar Talpa waar ze voetbalverslaggeving mocht doen. Iets waarvan ze altijd had geroepen dat het haar droom was. Dat viel helaas tegen. Naar eigen zeggen misschien wel omdat ze daar continu hoorde dat ze ‘de dochter van’ was. “Voor het eerst kwam ik in het werkveld van mijn vader terecht. Ik denk dat ik mezelf druk oplegde: papa heeft zolang in dit wereldje gewerkt, nu moet ik me bewijzen. In die tijd was ik onzeker. En ik bleek die interviews langs de lijn helemaal niet zo leuk te vinden. Ik ben meer van de menselijke interviews: wat beweegt een sporter?”
Gevlucht
Ten Napel had het niet naar haar zin bij Talpa. “Ik werkte bij het dagelijkse programma NSE (Nieuws, Sport en Entertainment, red.) met gevestigde namen als Bridget en Beau. Die hadden al zoveel meer meters gemaakt. Dan voel je dat het moeilijk is om daar tussen te komen. Dat heb ik later nooit meer zo ervaren. Wellicht had dat te maken met mijn eigen ontwikkeling, maar ook met de druk. Je voelde aan alles dat het móest slagen. Voordat we op zender gingen, was ik al kapot door alle pilots die we hadden gedraaid tot diep in de nacht.”
“Voordat we op zender gingen, was ik al kapot door alle pilots die we hadden gedraaid tot diep in de nacht”
Tijdens haar werkzame periode bij Talpa heeft Ten Napel meerdere keren gedacht dat haar vader en oud-docenten misschien wel gelijk hadden. Dat ze inderdaad te soft was voor de voetbal- en tv-wereld. “Dat spookte wel door m’n hoofd, ja. Na anderhalf jaar ging ik weg. Misschien ben ik wel gevlucht. Op een zaterdagavond reed ik terug van FC Twente en dacht: ben ik nou gelukkig? Nee, ik zag mezelf dit niet nóg een paar maanden doen.”
“Ik belde mijn schoonzusje (de zus van Carrie’s toenmalige vriend, red.). Haar relatie was net uit en ze was niet happy in haar werk: ‘Heb je zin om naar Australië te gaan?’ Die maandag zegden we beiden onze baan op en twee weken later zaten we in het vliegtuig. We zijn drie maanden weggebleven. Vrij rigoureus. Ik denk weleens: wat als ik was gebleven? Aan de andere kant: een paar maanden later ging de tv-zender van Talpa toch ter ziele.”
Omroep MAX
In de zomer van 2013 richtte FOX Nederland de pijlen op Ten Napel. “Sport blijft altijd in mijn hart. En ik wist: Car, je kunt er ook op jouw manier wat van maken. Je hoeft er niet per se analyses op los te laten zoals veel mannelijke collega’s dat doen. Als ik zag dat een coach op de bank praatte met reservespelers of als ie een speler uit het veld bij zich riep, vroeg ik daarna: ‘Wat zei je tegen die jongens? En hoe coachte je die speler?’”
Twee jaar later belde Jan Slagter: of Carrie Hallo Nederland, een dagelijks tv-programma, wilde presenteren. “Ik dacht: grappig, Omroep MAX. Dat had ik totaal niet zien aankomen. Vooral niet gezien mijn leeftijd, haha. Dat ik daarheen ging, heeft heel wat wenkbrauwen doen fronzen. Het leuke was dat ik toen veel Editie NL keek, dus ik zag Jeroen Latijnhouwers – die mijn co-host zou worden – al vaak presenteren. Ik vond het tof om samen met hem dat avontuur aan te gaan.” Vervolgens werd ze ook een van de presentatoren van De Perstribune op Radio 1 en medepresentator bij Droomhuis Gezocht.
Foute date
Eind vorig jaar diende zich Op1 aan. Toen er over ‘de nieuwe talkshow’ werd gesproken, vroeg Ten Napel zich af of MAX ook een koppel zou aandragen. “Want het leek me leuk om zo’n kans te krijgen. Ik zal dan ook nooit vergeten dat Jan na een uitzending van Tijd voor MAX zei: ‘Ten Napel, even meekomen.’ Ik liep achter ‘m aan en we bleven staan in het decor van Met het Mes op Tafel. ‘Ga even zitten’, zei ie. Hij bleef staan, typisch Jan: ‘Je hebt gehoord van de duo’s. Ik zit erover te denken om jou aan te dragen. Zie je dat zitten?’ Hij zei nog niet met wie. Ik: ‘Jeetje, ja ik denk het wel. Dat lijkt me heel tof.’ Jan: ‘Je hoort nog wel wat, dan komt er een screentest en gaan we kijken of het wat wordt.’ Hij had ook gezegd dat ik er – behalve met mijn vriend en familie – met niemand over mocht praten.”
“Het was best een groot ding toen. Syb (Sybrand Niessen, red.) keek me lachend aan toen ik onze studio weer binnen liep: ‘Leuk hè, kleintje?’ Zo noemt ie me. Jan had het Syb in vertrouwen al verteld. Later appte Jan: ‘Ik koppel je aan Charles Groenhuijsen.’ Charles en ik belden en spraken af na een Perstribune-uitzending bij Hotel De Witte Bergen. Hij appte: ‘Ik zit bij het raam.’ Alsof het zo’n foute date was, haha. Ik: ‘Heb je een roos tussen je tanden?’ Grappig, want we hadden elkaar nog nooit ontmoet. Die middag hadden we een goed gesprek. De volgende dag kregen we een line-up en wat informatie. Dinsdag deden we de screentest en zaterdag hoorden we dat we waren uitgekozen. Voordat we onze eerste uitzending presenteerden, hadden we welgeteld twee keer naast elkaar gezeten.”
“Ik vind dat je elkaar moet steunen. Zo heb ik Giovanca gebeld toen ze zoveel kritiek kreeg”
Ten Napel kijkt, betrokken als ze is, bijna elke avond naar Op1. “Het grappige was: de eerste weken was ik zenuwachtiger voor de anderen dan voor mezelf. Zat ik op de bank te hopen: als het maar goed gaat. Omdat je soms een bepaalde spanning ziet. Of je merkt dat ze nog op elkaar ingespeeld moeten raken. Als het wél goed ging, was ik echt blij. Ik vind dat je elkaar moet steunen. Zo heb ik Giovanca gebeld toen ze zoveel kritiek kreeg. Ik had echt met haar te doen. Zei: ‘Blijf bij jezelf. Laat je niet onzeker maken.’ Want je zag dat ze onzeker werd van al die kritiek. Ik appte later: ‘Ik hoop dat je goed gecoacht wordt en als je wil sparren, bel me.’ Ik vind Giovanca goed in de menselijke dingen.”
Dat lieve meisje
Heeft Ten Napel, nu dit zo goed gaat, de overtuiging dat ze in haar eentje een talkshow zou kunnen presenteren? “Dat zou ik zeker leuk vinden! Als het op mijn pad komt, ga ik het niet uit de weg. Maar het is niet zo dat mijn leven pas geslaagd is als ik in mijn eentje een talkshow mag doen. Het lijkt me overigens loodzwaar om een dagelijkse show te presenteren. Ik weet niet of ik dat in deze fase van mijn leven moet willen, met twee kleine kindjes.”
Hoewel de Op1-presentatrice overtuigd is van haar capaciteiten, vindt ze dat ze sterker kan worden in politieke gesprekken. “Politici beginnen te praten en houden niet meer op. Ik vind het moeilijk om dat te sturen. Daarin mag ik pittiger zijn. Ik ben dan toch weer dat lieve meisje. Ik kan zeker een kritische vraag stellen, maar moet ‘m wel vóelen. Eva (Jinek, red.) is daar goed in, die kan de beuk erin gooien, waardoor iemand niet zomaar wegkomt. Dat wegkomen, gaat bij mij makkelijker. Charles en ik zijn allebei positief ingesteld en geven mensen de ruimte. Dat is ook de kritiek die wel weleens krijgen. Daarin moeten we ons ontwikkelen zonder dat we onszelf verliezen.”
Slaap nauwelijks
De dag voor het interview hoorde Ten Napel dat ze genomineerd was voor de Televizier-Ring (er zijn 25 presentatrices genomineerd, red.). “Toen ik mijn naam en foto tussen Linda de Mol, Chantal Janzen en andere gevestigde presentatrices zag staan, was ik best trots! Ik maak me overigens geen illusies – denk echt niet dat ik bij de laatste drie kom – maar het is toch een soort eer dat ik nu gezien word. Tijdens de start van Op1 verbaasde ik me soms over mensen die zeiden: ‘Waar komt die ineens vandaan?’ Ik dacht: what the f…? Ik ben al vanaf mijn negentiende bezig! Kennelijk heb ik nooit zo’n groot podium gehad als nu.”
Alhoewel Ten Napel niet iemand is die haar carrière al heeft uitgestippeld en die bepaalde doelen nastreeft op werkgebied, staan er zeker nog dingen op haar verlanglijstje. “Iets met sport, op mijn manier. En mijn moeder zei laatst: ‘Die programma’s die Anita Witzier maakt, zoals Memories en Anita wordt opgenomen zie ik jou ook wel doen.’ Ze heeft gelijk: het lijkt me tof om een programma te maken waarbij ik meer tijd heb voor menselijke gesprekken. In welke vorm weet ik niet, maar een programma waarbij je al wandelend, fietsend of op locatie een goed gesprek kunt hebben. Als het kan, zou ik daarin graag een andere kant van de maatschappij willen laten zien.”
En dan zonder de faalangst van vroeger. “Haha, zeker. Ik ben losser geworden en vertrouw meer op mezelf. Ik weet wat mijn sterke punten én valkuilen zijn. Maar ik slaap nog steeds nauwelijks na een uitzending. Puur van de adrenaline. Alles gaat meerdere keren door m’n kop: had ik daar niet op in moeten gaan? Waarom heb ik dat onderwerp laten liggen? Ach, het kan altijd beter, maar als ik terugkijk naar wat ik tot nu toe allemaal heb bereikt, denk ik: Car, dat heb je met je harde werken toch mooi voor elkaar gekregen!”
Bron: BM/Thea Tijssen
Foto’s: Wessel de Groot/Omroep MAX
