Desondanks was zijn zin in het leven groot, maar zoals hij zelf zei: “Als m’n lijf ’t nog zou doen, had ik nog wel even door gewild”. De werkelijkheid was anders en dat was de doorslaggevende reden voor zijn besluit dat dit het moment was om het leven vaarwel te zeggen. Hij was de partner van Dieuwertje Blok, die drie maanden geleden is overleden.
Omroep MAX-directeur Jan Slagter is bedroefd: “Met het overlijden van Peter moeten we tot mijn grote verdriet weer een publieke omroep-icoon missen. Peter heeft zo ongelooflijk veel betekend voor de Nederlandse radio en televisie. Sinds 2018 presenteerde hij voor MAX het programma Nieuwsweekend, maar daarvoor had hij al een heel lange omroepcarrière die in 1977 begon. Eind 2022 nam hij afscheid van de radio omdat zijn gezondheid hem in de steek liet.”
Mieke van der Weij presenteerde vanaf 1996 de TROS Nieuwsshow met Peter, dat later onder de naam Nieuwsweekend bij MAX werd voorgezet. “Het duurde wel een jaar of zeven voor we elkaar konden verdragen”, riep Peter dan weer in een interview. Overdreven volgens mij. We moesten aan elkaar wennen, maar het had een hoog: ‘was sich liebt das neckt sich’-gehalte. Hij had humor en was totaal onverschrokken in dat hiërarchische Hilversum. Peter was na 25 jaar een soort echtgenoot die je gelukkig niet de hele dag om je heen had, ik had hem voor geen goud willen missen.”
Jan Slagter: “Onze gedachten gaan uit naar de kinderen Tim, Lisanne, Sam en Mick en de kleinkinderen die zo kort na het overlijden van Dieuwertje Blok weer een groot gemis moeten verwerken.” Tijd voor MAX staat donderdagmiddag stil bij het overlijden van Peter met Mieke van der Weij en Martijn van Dijk, eindredacteur van Nieuwsweekend.
Spraakmakende gasten in nieuw seizoen van EO’s Adieu God?
EO-presentator Tijs van den Brink: “Ik ben heel blij met de mensen die meedoen dit seizoen. Zoals Prinses Irene, zij geeft natuurlijk niet veel interviews. Dat ze ervoor kiest om zich over zoiets persoonlijks als geloof uit te laten maakt me blij. Hetzelfde geldt voor Frans Timmermans: Ik ben heel benieuwd hoe hij terugkijkt op zijn katholieke jeugd. Ik vermoed dat het een heel mooi seizoen wordt!”
Bescherming en bestraffing
De verschillende perspectieven op geloof komen sterk naar voren dit seizoen. Prinses Irene vertelt dat ze als kind graag in de natuur was en zich beschermd voelde door iets groters. Ook blikt ze terug op haar veelbesproken overstap van de Protestantse naar de Rooms-Katholieke kerk. Ernst Daniël Smid legt uit dat hij jarenlang boos geweest is op God. De zanger en presentator hield God verantwoordelijk voor de lijdensweg die zijn vrouw moest ondergaan. Nu lijdt hij aan de ziekte van Parkinson en ook dat ervaart hij als een straf van God.
Adieu God? is vanaf zondag 13 oktober te zien om 23.35 uur bij de EO op NPO 2.
Overzicht gasten
Zondag 13 oktober – Prinses Irene
Zondag 20 oktober – Ernst Daniël Smid
Zondag 27 oktober – Rob Oudkerk
Zondag 3 november – Mieke van der Weij
Zondag 10 november – Frans Timmermans
Zondag 17 november – Arie Boomsma
Pieter van der Wielen nieuwe presentator MAX Nieuwsweekend
Pieter van der Wielen: “Vorig jaar ben ik gestopt met het nachtprogramma Nooit meer slapen om een wekelijkse podcast te gaan maken voor NRC. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De afgelopen maanden mocht ik MAX Nieuwsweekend als invaller presenteren en dat is van beide kanten zo goed bevallen dat ik blij ben nu elke zaterdag naast Mieke van der Weij plaats te nemen bij dit iconische radioprogramma.”
MAX-directeur Jan Slagter is enthousiast over de komst van Pieter: “Het zijn grote schoenen om te vullen, maar met de komst van Pieter van der Wielen hebben we een waardige opvolger voor Peter de Bie gevonden. Ik weet zeker dat de luisteraar met plezier blijft afstemmen op MAX Nieuwsweekend op zaterdagochtend. Ik in ieder geval wel!”
Pieter gaat het presenteren van MAX Nieuwsweekend combineren met zijn werk als podcastmaker voor NRC.
Bron: Omroep MAX/BM
Foto: Nico Kroon/MAX (Mieke van der Weij en Pieter van der Wielen)
Hij presenteert zaterdag 17 december voor het laatst Nieuwsweekend bij Omroep MAX op NPO Radio 1. Mieke van der Weij, met wie Peter sinds 1996 een duo vormt bij Nieuwsweekend, blijft op haar post.
Voordat het radioprogramma Nieuwsweekend in januari 2018 bij MAX kwam, werd het als Nieuwsshow uitgezonden bij de TROS/AVROTROS. De eerste uitzending was op dinsdag 13 september 1983, gepresenteerd door Wim Bosboom en Mireille Bekooij. In maart 1994 nam Peter de Bie het stokje over van Wim Bosboom, twee jaar later voegde Mieke van der Weij zich bij hem.
MAX-directeur Jan Slagter: “Een radio-icoon gaat ons verlaten. We zijn Peter de Bie veel dank verschuldigd voor zijn scherpe gesprekken op zaterdagochtend, met een vleugje cynisme en veel humor. We zullen hem missen en wensen hem alle geluk toe, samen met Dieuwertje Blok, de kinderen en kleinkinderen.”
Peter de Bie zegt over zijn afscheid, met een ferme knipoog: “Ik ben het eens met wat de kranten dan schrijven: ‘Het werd hoog tijd om te gaan, aldus een hevig geëmotioneerde Peter de Bie’.” Zijn partner Dieuwertje Blok meldde recent in een interview met de Volkskrant dat hij kampt met hartklachten. Wie Peter de Bie opvolgt, wordt op een later moment bekendgemaakt.
Presentator Lex Uiting: “Ik ben twee keer bijna ontslagen”
Dit en veel meer komt voorbij in een nieuwe aflevering van de media podcast De Broadcast van Peter Oostrom en Patrick van Denderen, waarin Lex te gast is. Aan de hand van fragmenten, anketdotes en verhalen wordt zijn loopbaan doorgenomen. Van zijn begintijd bij 3FM tot Kinderen voor Kinderen en van zijn recente podcast tot aan RTL Boulevard.
In iets meer dan vijf kwartier komt alles aan bod uit de loopbaan van Lex Uiting, er zitten ook wel wat verrassingen in. Hij zegt bijvoorbeeld: “Mieke van der Weij is de grootste bedreiging voor mijn relatie. Want als ik dan ’s avonds romantisch in bed lig en ik zet Met het Oog op Morgen aan, dan gaat Mieke de kranten van morgen bespreken dan zegt mijn vriendin ‘zet die vrouw uit’.”
Symposium over audiolandschap en bekendmaking Zilveren Reissmicrofoon in Beeld en Geluid
De drie genomineerden voor de Zilveren Reissmicrofoon 2021 zijn: NRC podcasts, Opium en KINK. Een speciale vermelding gaat naar Sorry voor mijn broertje van Sjoerd Litjens en Jan Paul de Bondt (NPO 3FM, KRO-NCRV, Hogeschool Utrecht).
De Ere Zilveren Reissmicrofoon voor de Nederlandse Top 40 wordt in ontvangst genomen door Erik de Zwart en verscheidene andere kopstukken uit de geschiedenis van de hitlijst. Op de website van de Stichting Nipkow – de organisator van de Zilveren Reissmicrofoon – staan de juryrapporten voor alle genomineerden en prijswinnaars: www.nipkowschijf.nl.
Symposium
Het symposium start op 10 september om 13.30 uur. Na een inleiding van Vincent Bijlo vertelt Lidewij Hentenaar – directeur van het Radio Advies Bureau – over de veranderingen in de systematiek van het kijk- en luisteronderzoek. Onder leiding van Mieke van der Weij spreken vervolgens twee panels over achtereenvolgens de functie van de ouderwetse radio en de koers in podcastland.
De panelleden zijn: Jurre Bosman – directeur Audio NPO, Dave Minneboo – directeur Qmusic, Mireille van Ark – hoofdredacteur BNR Nieuwsradio, Anne Janssens – oprichter Dag en Nacht Media, Anne Moraal – chef Audio NRC en Iwan Reuvekamp – Audio & Voice Innovation Manager bij DPG Media.
Na een korte pauze begint om 16.00 uur de uitreiking van de Zilveren Reissmicrofoon 2021, door Vincent Bijlo en de voorzitter van de Stichting Nipkow, Renate van der Bas (recensente Trouw).
Nieuwe MAX-podcast door Mieke van der Weij: Dor Hout
Onder hen Dichter des Vaderlands Lieke Marsman, zangeres Mira Thompson en rechter Frank Wieland. De podcast Dor Hout is te beluisteren op NPO Luister, Spotify, MAXVandaag.nl, NPORadio1.nl en diverse bekende streamingdiensten.
In maart 2020 wordt de ernst van de coronasituatie steeds duidelijker. Middels persconferenties worden de eerste maatregelen aangekondigd. Er zijn vrijheidsbeperkingen voor iedereen. In het jaar dat volgt deinen we van de ene naar de andere golf, volgen we ontelbaar veel persconferenties en wassen we onze handen vaak en grondig. Alles op anderhalve meter.
Maar met het aantal besmettingen stijgt ook de kritiek. Want waar doen ‘we’ het voor? En voor wie? Is de economie niet belangrijker dan de kwetsbare groep die we beschermen? Het lijkt alsof we ons hebben opgesplitst in twee groepen, waarvan één risicogroep. In de podcast Dor Hout gaat Mieke van der Weij in gesprek mét de mensen óver wie we het toen hadden. Samen blikken ze terug op het afgelopen jaar, maar kijken ze ook vooruit.
Gasten zijn onder anderen rechter Frank Wieland, die op zijn zeventigste met pensioen moest, corona kreeg, maar nu teruggeroepen is om de achterstand in de rechtspraak weg te werken. Verder spreekt Mieke de 28-jarige zangeres Mira Thompson, de 86-jarige Eva Weyl, die aan scholieren vertelt over haar tijd in Kamp Westerbork en Dichter des Vaderlands Lieke Marsman.
Mieke van der Weij: “Ik zou nog wel een keer tv willen maken”
Tekst: Marloes Levie // Fotografie: Mark Uyl
‘Mieke van der Weij is een soort vleesgeworden BBC-model, want Mieke is Mieke en geen boegbeeld van welke omroep dan ook. AVRO, TROS, VPRO, HOS, NOS en nu Omroep MAX. Mieke van der Weij schuift ergens aan zonder zich meteen te bekeren tot de eventuele opvattingen van haar werkgevers.’ Nog een fijn juryrapportfragment om het vakvrouwverhaal van – voor wie haar naam gemist heeft – Mieke van der Weij (66) aan te vangen. Het schetst namelijk meteen een goed beeld van haar veelzijdige carrière. Geen omroep vroeg haar ten huwelijk, maar aan relaties geen gebrek: en dus ‘flirtte’ ze erop los en baant zij zich als freelancer al tientallen jaren een eigenzinnige weg langs publieke omroepen.
“Ik heb het vak geleerd door het te dóen. Het is een beetje overschat, hè: je praat in een camera of microfoon, maakt contact met mensen en geeft ze het gevoel dat het leuk, mooi of bijzonder wordt. Ik zeg weleens tegen een technicus: ‘Stel, wij moeten ruilen van positie. Ik denk dat jij beter een tekst uitspreekt of een gesprek met iemand voert dan ik die techniek doe.”
Laatmiddeleeuwse volksliteratuur
Na haar gymnasiumopleiding schreef Van der Weij zich in voor de studie Nederlandse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. “Met het heimelijk plan om daar alsnog toelatingsexamen voor de toneelschool te doen. Dat ik het liefst actrice wilde worden, durfde ik denk niet aan mijn ouders te vertellen; zij verwachtten een degelijke studie. Ik schreef me in voor een toelatingscursus, maar om dáárvoor überhaupt te worden toegelaten, moest ik een monoloog opvoeren. Ik koos iets wat ik nog in de kast had staan, uit het stuk Antigone. Die titelrol had ik vervuld tijdens een toneelavond op mijn middelbare school. Ik werd toegelaten tot de toelatingscursus, maar uiteindelijk niet tot de toneelschool.” Er gedesillusioneerd was ze niet. “Het is fijn dat ik het geprobeerd heb, de eeuwige ‘wat als’-vraag is mij bespaard gebleven. Ik ben toneel gaan spelen voor de lol en verdergegaan met mijn studie. Ontzettend leuk, maar aan het eind dacht ik: jeetje, wat ga ik ermee doen? De keuzemogelijkheden waren niet zo groot. Lesgeven lag voor de hand en werd van mij verwacht; ik kom uit een onderwijzersfamilie. Maar daar had ik niet zo’n zin in, eigenlijk.”
“Ik werd enorm aan mijn lot overgelaten en dat was geweldig”
Tijdens het schrijven van haar doctoraalscriptie over laatmiddeleeuwse volksliteratuur kwam Van der Weij dagelijks in de Universiteitsbibliotheek. “Ik vond de mensen achter de balie zo grappig en besloot ze te interviewen. Dat verhaal bood ik aan bij Folia Civitatis, het blad van de universiteit.” Haar interesse voor de journalistiek was gewekt en ze zette de eerste schreden in het vak. Ze ging aan de slag bij Het Parool om “in de avonduren een beetje op de winkel te passen”. Na haar afstuderen bleef ze als journalist werken bij de krant. “Met heel veel plezier, maar stukken schrijven vond – en vind – ik moeilijk en ik voelde dat ik niet het zitvlees had voor de schrijverij.” En dus kwam Van der Weij in actie. “Radio Stad was, een beetje gechargeerd, een oproerkraaizender in de jaren tachtig. Ik luisterde graag naar hun reportages en vroeg mij hardop af of radio misschien iets voor mij was.” Via via ontmoette ze Ilonka Verdurmen, werkzaam voor de radio bij de AVRO. “Zij gaf mij de kans om columns te schrijven, die werden ingesproken door degene die het programma presenteerde. Maar als ik luisterde, zat ik me enorm te ergeren; hij las mijn tekst niet voor zoals ik in gedachten had.”
Liefde voor radio
Het lukte Van der Weij vrij snel om op een andere manier aan het werk te kunnen: ze mocht reportages maken voor Het is een wonder, op Radio 4. “De zender bestond net en het programma was bestemd voor jonge luisteraars. Lastig trouwens, toen al. Ik herinner me dat ik bij Ajax voetballers vroeg naar hun klassieke muziekkennis, in een poging dat populair te maken. Frank Rijkaard zong spontaan De Parelvissers en Marco van Basten noemde heel veel componisten op. Ik dacht: nou, wauw. Hij zei: ‘Ik heb vroeger in die buurt gewoond.’” Gaandeweg leerde Van der Weij radio maken. Series voor Schoolradio volgden, namens zowel de AVRO als de VARA. “Ik werd enorm aan mijn lot overgelaten en dat was geweldig. Ik bedacht zelf onderwerpen, ging op onderzoek uit en op pad met een loodzwaar Nagra-opnameapparaat, met van die grote spoelen. Daarna luisterde ik, met notitieblok en stopwatch in de aanslag, alles terug en monteerde ik het samen met een technicus tot een item.” Het programma Chips die je niet kunt eten – een onderdeel van Schoolradio – was het allereerste programma dat Van der Weij presenteerde. “Waarschijnlijk is het nu niet meer om aan te horen, maar ik was er niet al te zenuwachtig voor en mensen vonden het wel leuk. Ik was verkocht.”
Televisiedebuut
Niet alleen Van der Weij was verkocht, maar ook de omroepbazen. Samen met Felix Meurders presenteerde ze op De vrijdageditie, een Radio 1-programma van de VARA. En díe omroep was de eerste die haar ook graag in beeld zag verschijnen. “Televisie. Ik had er nog nooit aan gedacht, maar werd gevraagd voor een screentest. Ach, waarom ook niet?” Tijdens haar debuut werd ze in het diepe gegooid. Letterlijk. “Ik las mijn tekst niet vanachter een desk met een autocue voor mijn neus, maar praatte vanuit een kajak in de branding tegen de cameraman.” Samen met Jan Douwe Kroeske en Pieter Jan Hagens presenteerde Van der Weij het populairwetenschappelijke programma Jules Unlimited en deed ze spannende testen en experimenten. “Een paar jaar later noemde een van de regisseurs mij ‘het ijskonijn’: ik leek niet zo snel bang en dat is natuurlijk jammer voor het beeld. Er zaten onderwerpen bij die ik supereng vond, hoor. Ik zat in een vliegtuigje dat met wasknijpers en elastiekjes in elkaar geknutseld was, met naast mij een piloot met een kegel van hier tot Tokio. Achteraf denk ik weleens: het is een godswonder dat het allemaal goed gegaan is.”
AT5
Kweekvijver AT5 was voor Van der Weij níet de eerste stop. Juist nadat ze in Jules Unlimited te zien was, lonkte de Amsterdamse stadszender naar haar. Hun aanbod greep ze met beide handen aan. “Ik verdiende drie keer niks, maar het was een fantastische kans: Dieuwertje Blok en ik presenteerden om de beurt een dagelijks praatprogramma waarop anderhalve redacteur zat. Er echt decor was er niet, de vuilnisophaaldienst haalde elke drie weken een bankstel van straat dat in de studio stond. Dat stonk soms heel erg, naar kattenpis en andere nare luchtjes. Ik heb op zo’n bank André Hazes nog geïnterviewd. Vreselijk leuk.” AT5 bestond nog maar net en AT5 Live werd de hele avond herhaald. “Ik had volop de gelegenheid om mezelf terug te zien en dat was in het begin helemaal niet goed. Live tv maken was andere koek, maar dat vak heb ik daar geleerd.” Ad ’s-Gravesande was destijds hoofdredacteur ad interim bij AT5 en toen hij even later een presentator zocht voor Kunstmest (NOS/NPS) dacht hij aan Van der Weij. “De redactie zat ongelooflijk goed in de onderwerpen en ik heb in die tijd ontzettend veel opgestoken. Van literatuur wist ik al behoorlijk veel, maar op muziekgebied is mijn kennis flink bijgespijkerd. Drie seizoenen mocht ik eropuit in de wereld van kunst en cultuur, een van de leukste dingen die ik ooit gedaan heb. Ik hou van theater, opera, muziek, lees vreselijk veel. Het liefst zou ik een leven lang culturele programma’s hebben gepresenteerd, maar ja.”
“In Hilversum liggen de frustraties achter elke struik”
Breed scala
Van der Weij presenteerde weliswaar culturele programma’s, maar ook een heleboel andere genres passeerden de revue. Én dus een assorti aan publieke omroepen. “Het freelancerbestaan heeft zeker nadelen, want zonder contractuele verplichtingen laten omroepen je makkelijker weer gaan. Aan de andere kant: ik heb nooit om werk verlegen gezeten en ik denk dat ik van die nood – als je het zo wilt noemen – ook een deugd heb gemaakt. Ik heb mijn horizon verbreed. Als je als presentatrice begint, heb je misschien het achteraf enigszins onnozele idee dat het een soort zelfverwezenlijking is. Met AT5 Live en Kunstmest begon dat goed, die programma’s pasten heel goed bij mij. Van De rijdende rechter dacht ik niet meteen ‘joepie’ en toch heb ik dat elf jaar lang heel graag en met succes gedaan.” Ook presenteerde quizzen, waaronder jarenlang De nationale nieuwsquiz samen met Harmen Siezen en later Harm Edens. “Ik heb een paar keer een knop moeten omzetten: oké, weer geen cultuur, maar iets héél anders. Zelf pitchte ik ook ideeën, maar je krijgt er zelden de handen voor op elkaar, hoor. Het omroepbeleid is natuurlijk een conglomeraat van belangen. Hilversum is ook een plek waar de frustraties achter elke struik liggen. Als je dat wilt. Je kunt ook denken: huppakee, we gaan maar weer door. Een gevoel van onbehagen was nergens voor nodig, want ik heb mijn werk altijd ongelooflijk leuk gevonden.”
Radio 1 en 4
Ook met het radioprogrammapalet dat ze nu heeft, is Van der Weij in haar element. Een wisseling van de wacht, want tijdens haar jaren voor de camera was radio op de achtergrond geraakt. Nu is ze op zowel NPO Radio 1 als 4 te horen. ‘Buiten in het achttien graden. Binnen zit Mieke van der Weij’: ze presenteert het prestigieuze programma Met het oog op morgen (NOS). Daarnaast vormt ze samen met Peter de Bie – “Hij had al wat dames versleten” – al jarenlang een ijzersterk tweetal in Nieuwsweekend (Omroep MAX) op 1. In 4 de Middag (Omroep MAX) op 4 laat ze luisteraars genieten of kennismaken met klassieke werken. Dat Nieuwsweekend voorheen Nieuwsshow heette en van AVROTROS was, is breed uitgemeten in de media – wie het gemist heeft, moet even googelen – maar: wat zegt die gang van zaken over háár? “Dat ik trouw aan mezelf wil blijven. Ik dacht: als de hele boel klapt, als het allemaal misloopt, dan is dat maar zo. Ze drukten hun zin door en ik kon dat niet accepteren. Eromheen is een hoop gesodemieter geweest, maar het heeft goed uitgepakt.”
Rentree op tv
Haar laatste televisie-uitzendingen maakte Van der Weij voor de NCRV. “De rijdende rechter, De nationale nieuwsquiz, De grote bijbelquiz, maar ook kortere series zoals ’t hijgend hert, waarin ik met bekende gasten over levensbeschouwelijke vragen sprak. Na Hart en ziel, over menselijke gedrag, hield het op. We maakten twee seizoenen, maar waarschijnlijk vonden ze het toch niet succesvol genoeg. Het was bovendien geprogrammeerd tegenover De wereld draait door, dat toen net een enorm succes werd. Het klinkt een beetje flauw, maar dat was voor elk programma een soort nekslag.”
De samenwerking tussen Van der Weij en de NCRV stopte behoorlijk abrupt. “Dat is niet uitzonderlijk in de omroepwereld. Je wordt op het schild gehesen, bent ‘A-categorie’ en opeens hoor je niets meer. Ik snap best dat je soms andere keuzes maakt, maar de manier waarop je dat met iemand bespreekt, is voor verbetering vatbaar. Ik wil niet al te veel met modder gooien, maar het gaat niet altijd even elegant. Laat ik het daar maar op houden.” Al te veel heeft Van der Weij daar niet onder geleden. “Je kunt natuurlijk als een geslagen hond afdruipen, maar dat heb ik eigenlijk nooit gedaan. Oké, we kunnen altijd nog voor de klas, heb ik vaak gedacht. Maar dat is nooit nodig geweest.”
“Stoppen? Dat is echt een schrikbeeld”
Van der Weij is zeer tevreden, maar desgevraagd: “Je wordt bijna geacht je verlangens niet kenbaar te maken, maar ik zou nog wel een keer tv willen maken. Ik weet niet of dat er nog in zit. Aan de andere kant: er zijn nog volop mannen van boven de zeventig te zien. Paul Witteman, Philip Freriks, Maarten van Rossum, noem maar op. Zo langzamerhand ben ik van alle markten thuis, maar een programma à la De Plantage is het meest voor de hand liggend. Daar kun je mij bij wijze van spreken moeiteloos neerzetten. Bij tante Mieke aan tafel praten over culturele onderwerpen.”
Ze is inmiddels 66 jaar, maar nergens in dit interview lijkt ze een seconde na te denken over stoppen. “Dat is eerlijk gezegd echt een schrikbeeld. Jeetje, wat moet ik dan gaan doen? Boeken lezen doe ik toch wel. Ik bespreek ze zelfs, in de NCRV-gids. Ik weet nog dat oud-Journaalpresentatrice Henny Stoel dolgraag met haar man wilde rondreizen in een camper. Kan, maar dat heb ik niet. Ik denk juist: wat zal er nog komen? Ik doe liever wat meer dan wat minder. Het is een geluk dat ik goed in mijn vel zit, veel energie heb en er altijd zin in heb. Op het moment dat ik op mijn stoel schuif achter die microfoon, denk ik: heerlijk.”
De jury: ‘Het is een serie waarbij je als kijker van begin tot einde op het puntje van je stoel zit. Dat komt door de bijzondere cameravoering, de vormgeving en de opvallende voice-over die spreekt in de verleden tijd alsof het om romanpersonages gaat. De casting van de hoofdpersonen is niet minder dan briljant. Neem revaliderende bewoners als Paul, Daan en al die anderen die ontroeren en inspireren met hun verhalen en levensinstelling. Ze voelen zich overduidelijk in dermate veilige handen bij Blick en zijn team dat ze zich volledig bloot durven geven, tot op het toilet aan toe. Maar laten we ook wondconsulent Monique niet vergeten. Zij doet in de omgang met patiënten Florence Nightingale verbleken, maar worstelt thuis met haar eigen depressie en die van haar jongvolwassen zoon.’
Andere genomineerden voor de Nipkowschijf waren de jeugdserie Zeven kleine criminelen, ook van de VPRO, en documentairemaker Sinan Can (BNNVARA) met meerdere documentaires over het Midden-Oosten.
De Zilveren Reissmicrofoon 2019 gaat naar presentatrice Mieke van der Weij, werkzaam voor Omroep MAX. Zij presenteert Nieuwsweekend op NPO Radio 1. De jury: ‘Ze gaat al heel lang met ogenschijnlijk gemak mee, met name op de radio. Trekt zich helemaal niets aan van de grillen van omroepbazen en modieus omroepgedoe. Kiest voor prettig en inhoudsvol werken, ook als dat wellicht wat minder handig is met het oog op een glanzende media-carrière. Doet opvallend onopvallend gewoon haar werk.’
Voor de Zilveren Reissmicrofoon waren ook het radioprogramma Mangiare! en de NTR-podcast De Brand in het Landhuis genomineerd.
Eerder was al bekend dat Felix Meurders een Ere-Zilveren Reismicrofoon zou krijgen en Jeroen Pauw een Ere-Zilveren Nipkowschijf.
