Aan tafel!

Gisteren werd ik bijvoorbeeld benaderd door HLF8, dat vast polste of ik zin heb om volgende week te komen kletsen over ons dan net gelanceerde nummer vol jonge miljonairs. Vanzelfsprekend. Want hoewel bij veel mensen het beeld bestaat dat enkel nog bejaarden voor de buis zitten, is de impact groot, zo weet ik na een aantal keer in talkshows te hebben gezeten.

Dat is overigens een wonderlijke ervaring om te zien hoe iedereen doet alsof er niet van alle kanten camera’s en lampen op je zijn gericht. Maar de echte spanning zit ergens anders; in het feit dat je nooit weet wat er aan zo’n tafel gaat gebeuren. Het enige dat vaststaat is dat wat er gebeurt, zich niet terug laat draaien. Dat maakt het leuk improvisatietheater.

Ik ervoer het ook weer toen ik een week of wat geleden bij Jinek zat. Ik werd er tegenover Constance Scholten gezet, een van de gezichten van Earth Today, de goede doelenorganisatie waarvan we onthulden dat er een financiële constructie achter verstopt zat die mensen als Winston Gerschtanowitz in potentie miljarden kan bezorgen. Ik wist dat ons artikel in slechte aarde was gevallen bij de mensen die Youp van ’t Hek later typeerde als ‘de graaiende groenpatsers’ van Earth Today, en rekende dus op een stevige confrontatie

Maar in plaats daarvan speelde Constance de kaart van dankbaarheid. Dankbaarheid voor het feit dat we zoveel energie hadden gestoken in het zo goed doorgronden van hun zakelijke model. En dankbaarheid voor het feit dat we ze bewust hadden gemaakt dat ze het verdienmodel beter niet geheim hadden kunnen houden. Het maakte me gelukkig nog net niet sprakeloos, maar gaf me wel het gevoel dat die sensatie van het onverwachte zich lastig laat evenaren. Dus ja HLF8, reken op mij!

Paul van Riessen
Hoofdredacteur Quote

Foto: Frank Ruiter