Beter dan een therapeut
Elk jaar vragen we aan de nieuwe groep deelnemers een lijst in te vullen met hun kledingmaten, dieetwensen maar ook hun angsten en fobieën. De één vult dat naar waarheid in en de ander denkt ‘dat zeg ik niet, want dan gaan ze daar juist iets mee doen’.
En dat is niet zo handig want wij vragen er echt serieus naar zodat we er rekening mee kunnen houden. Dit is niet het programma dat op die manier op zoek is naar spektakel en reality. Dat halen we met gemak uit het fanatisme waarmee iedereen zich in elke shoot stort.
Wanneer wij weten dat iemand hoogtevrees heeft, zullen we natuurlijk niet direct elke shoot elimineren die met hoogte te maken heeft. Maar we zorgen altijd voor een escape. Durf je iets niet, dan is er altijd een alternatief. Zo hadden we in seizoen 2 een shoot waarbij de fotografen een actiefoto moesten maken van steile-wand-klimmers in de Ardennen. Ik heb zelf gierende hoogtevrees dus ik kan me heel goed verplaatsen in mensen met dezelfde angst.
Vraag me niet meer waarom, maar de klimmers startten deze shoot vanaf boven. Dus je staat al op 50 meter hoogte, dan moet je als fotograaf over de rand stappen, gezekerd aan de wand en aan jouw klimbuddy, abseilen en dan naast de klimmer gaan hangen om die te fotograferen. Afschuwelijk.
Een andere optie was dat jij als fotograaf wel vanaf beneden zou starten, zo hoog zou klimmen als dat je durft en de klimmer je tegemoetkomt. Nadeel, je zit meer in de begroeiing dus krijgt iets minder de idiote hoogte mee in de foto. En de derde mogelijkheid was dat je gezekerd en wel boven op de top blijft, plat op de buik ligt. En zonder zelf af te dalen, naar beneden schiet. Beperkter beeld, maar er valt iets van te maken.
Twee deelnemers waren bij de uitleg van de opdracht door Tijl al in tranen. Dus de alternatieve scenario’s werden voorbereid. En dan gebeurt er dus iets met de deelnemers waar een gemiddelde EMDR-therapeut maanden over doet… ze vreten liever hun schoen op dan dat ze met minder genoegen nemen en dus toch over de rand stappen. Eén van hen hing zelfs aan de wand in een totaal onverwachte hoosbui. Uiteraard was dit geen humor, maar er werd voornamelijk één ding geroepen vanaf een meter of 20 lager: “Mijn camera!!! Mijn camera wordt nat!”. De angst voorbij.
Dit seizoen hebben de fotografen ook weer hun grenzen verlegd in een poging een goed beeld te vangen. En werd voor één fotograaf duidelijk dat het toch wel handig was geweest die lijst met angsten in te vullen. Hoewel… deze fotograaf heeft denk ik ook iets voor zichzelf overwonnen wat anders nooit was gebeurd. Of hij of zij dit nog een keer gaat doen, dat betwijfel ik, maar het heeft in elk geval een mooie foto opgeleverd.
Kim de Vries
Eindredacteur/regisseur Het Perfecte Plaatje (ITV Studios Netherlands)
Foto: William Rutten
De week van Kim de Vries
-
ΜaandagNog eentje dan
-
DinsdagBeter dan een therapeut
-
WoensdagWat moeten we nu weer bedenken?
-
DonderdagGênante gesponsorde televisie
-
VrijdagKijkstress