Boeven & Blurren

Bureau Hofstad, inmiddels seizoen drie, kennen jullie ongetwijfeld. Het maakproces is interessant. Niet het draaien, met alle respect voor Ewout en cameraman Julian, maar de postproductie. De editstraat van Fremantle kent inmiddels 6 afsluitbare en geblindeerde sets. Een aantal, om logische redenen, voor de Masked Singer en een aantal voor Bureau Hofstad.

Contractueel met de politie vastgelegd dat set en server dedicated voor de makers is. Verder is het proces vrij traditioneel: er worden voormontages gemaakt en uiteindelijk boetseert eindredacteur Maarten er 64 minuten van. Maar dan. Dan volgt er een nieuw proces. Blurren. Een geestdodend werkje wat essentieel voor uitzending is. Gezichten, straatnamen, gevels, huisnummers, alles wordt verstopt achter een wazige videolaag. Pas als het eindresultaat door verschillende partijen is goedgekeurd kan de aflevering op slot. En dan maar hopen dat er niemand ‘second thoughts’ heeft over een titel of iets dergelijks, want dan begint het proces weer van voor af aan.

Bij Zeeman Confronteert is het proces nog ingewikkelder. Daar zit met name aan de voorkant de uitdaging. Daar is onze privédetective Nico leidend. Pas als al het feitenmateriaal in orde is, gaan we produceren. De eindredacteur kan hoog of laag springen. Zonder Nico’s goedkeuring Is er geen aflevering. En terecht! Nico leidt het onderzoeksteam naar de uiteindelijke confrontatie. Onze redacteuren zijn door hem opgeleid en inmiddels volwaardige rechercheurs. Je moet je voorstellen dat er, voordat Thijs de confrontatie aan gaat, een waterdichte case moet zijn die ook onder de rechter stand houdt. Zijn die zaken niet op orde, dan is ieders geloofwaardigheid er aan, is er geen programma en kan de boef gewoon zijn of haar gang gaan en kun je blurren tot je een ons weegt. Maak er een mooie dag van!

Frank Verzantvoort
Managing Director No Pictures Please | Fremantle Sports