Briefje

‘Goeiemorgen! Was leuk. Fijne dag vandaag en werkse!’ klieder ik eronder, voordat ik op de bank plof na een lange dag op de Pauw-redactie. Met het laatste restje creativiteit probeer ik nog af te sluiten met iets dat op een hartje lijkt. Ze snapt het morgenochtend vast wel.
Ook al woon ik samen, dit is ongeveer de hoogst haalbare vorm van communicatie met mijn vriendin. De afwijkende werktijden die bij een late night talkshow horen, vergeleken met die van haar (een gewone-mensen-baan) zorgen ervoor dat we elkaar door de week niet of nauwelijks zien. Wanneer zij rond 19.00 uur thuis is na haar werk en mij maar weer eens probeert te bellen, neem ik op met het voor haar inmiddels bekend klinkende mag-ik-je-zo-terug-bellen-want-ik-ben-nog-even-druk-antwoord. Met een beetje geluk onthoud ik dit.
Rond dit tijdstip zit presentator Pauw altijd bij mij in de montageset om een Straks bij Pauw-promotekst in te spreken, die na het achtuurjournaal moet worden uitgezonden. Wanneer er die avond dan ook nog eens groot nieuws is en ik nog even een nieuwsoverzicht-instart bij elkaar moet sprokkelen en in elkaar mag knippen en plakken, neigt de klok alweer bijna naar 23.00 uur, het moment dat de uitzending begint.
Mijn opa zei het vroeger al vaak en ik denk het op zulke dagen ook altijd: waar blijft toch de tijd? Opgelucht dat mijn filmpje op tijd de uitzending heeft gehaald, realiseer ik me dat ik het thuisfront nog terug moet bellen. Maar de appjes op mijn telefoon verraden dat ze inmiddels al slaapt.
Sinds vorige week is dit anders. Ik heb de overstap gemaakt van Pauw naar M, de nieuwe talkshow van Margriet van der Linden. Fijne bijkomstigheid: in de tv-gids staat dat M al om 19.00 uur begint. Eerder opstaan, maar vooral: eerder klaar.
Voor het eerst in vier jaar reed ik na een uitzending bij daglicht terug naar huis. Fijne bijkomstigheid twee: ik hoef geen briefjes meer te schrijven. Ze is gewoon nog wakker.

Menno Hettinga
Beeldredacteur M, voorheen bij Pauw en Jinek