C’est le ton qui fait la musique

De afzonderlijke partijen lijken soms nergens op, alleen maar losse noten, heel af en toe heb je een melodietje te spelen. Maar als je het samen hoort, wordt het een prachtig stuk, dat als het mooi gespeeld wordt, je in je hart kan raken.

Of het mooi klinkt, hangt nauw samen met 2 belangrijke factoren: de compositie zelf en met de dirigent. Als de compositie logisch in elkaar zit en een mooie cadans heeft, dan klinkt het al snel als muziek in de oren. Zeker als het bekende muziek betreft. Als dat niet zo is, is het hard werken voor de musici, maar vooral ook voor de dirigent. Die moet zorgen dat het een geheel wordt, dat er gelijk gestart en geëindigd wordt, dat er tussentijds gelijk gespeeld wordt en dat het stemt. Maar ook, dat de belangrijkste partijen die de melodie spelen, goed hoorbaar zijn. Met een orkest van 60 mensen is dat soms een hele opgave want elke speler heeft de neiging om te denken dat zijn eigen partij het belangrijkst is.

De specialisten van binnen en buiten Beeld & Geluid dragen ieder hun steentje bij aan het bouwen én uitvoeren van de compositie met de werktitel De Schatkamer. We zoeken steeds samen naar het juiste tempo in het project. Zo is bijvoorbeeld het ontwikkel- en testplan een compositie die moet kloppen, met ritme en cadans. En soms moet de ene specialist een wat grotere stem krijgen dan de andere die even een toontje lager moet zingen.

Ik voel me als programmamanager vaak een soort dirigent, die het ritme en het tempo aangeeft en samen met de projectleden de compositie tot uitvoering brengt. Daardoor heb ik nóg meer bewondering gekregen voor de dirigenten die ik tijdens het musiceren voor mijn neus heb. Onder druk moeten ook zij soms pijlsnel keuzes maken zodat iedereen samen blijft spelen en het orkest gelijktijdig eindigt.

Hopelijk krijgt onze Schatkamer webportal straks een groot applaus van het Nederlandse publiek!

Elles de Koning
Programmamanager De Schatkamer bij Beeld & Geluid 

Foto: Ernst Granneman – more objective