Christel
Het allermooiste aan Serious Request in de vorm van het Glazen Huis was altijd het gevoel van saamhorigheid. Alle mensen op het plein, springend, dansend, geld donerend. Het duurde elk jaar een paar dagen voor het echt op gang kwam en de eerste jaren gebeurde er sowieso niet bijster veel. Maar toen het eenmaal los kwam, ging het ook goed los.
Ik zat vanaf de eerste editie aan de radio en de tv gekluisterd. Ik begon in die tijd net zelf met radio maken bij FunX en ik zat te kijken hoe Giel ‘schoof’, hoe Eric Corton de reportages maakte. Ik vrat het. Ik was een Serious Request-fan, maar wel eentje die nooit de behoefte voelde om bij het huis te gaan staan en daar te kijken hoe het live gebeurde.
Dit jaar lopen er mensen mee met The Lifeline. Om de stoet te zien bewegen door de dorpen, de steden, langs landweggetjes en door woonwijken, is fantastisch. Alle mensen die meelopen, hebben daar zelf geld voor betaald en zich ook nog laten sponsoren. Opeens is Serious Request iets waar je ook nog op een andere manier aan kunt deelnemen.
Het mooiste voorbeeld hiervan is Christel. Ze woont in Roosendaal en liep maar liefst vier etappes achter elkaar (24 uur non-stop), van Goes naar Roosendaal. Ze was moe, emotioneel, maar ook nog verdacht scherp toen ze in haar woonplaats terugkeerde. Mensen als Christel maken het verschil. Door een etappe te lopen, door een plaat aan te vragen, door te bieden op de veilingitems of door zelf in actie te komen op een andere manier. En door op alle chequepoints die we hebben op allerlei pleinen langs de route, met elkaar te dansen, te springen en natuurlijk geld te doneren voor het Rode Kruis.
Sharid Alles
Zendermanager NPO 3FM