De comeback van het politieke interview

Een goed, spannend politiek interview vraagt een gedegen voorbereiding. Jeroen Wollaars vertelde dat ze bij Nieuwsuur de gesprekken al anderhalve maand van tevoren aan het voorbereiden waren. Door de campagnes te observeren, te praten met de achterban en door te oefenen. Nynke de Zoeten speelde van tevoren vast voor Wopke.

Je zou bijna medelijden krijgen met de ondervraagden als je niet zou weten dat die zich ook, samen met spindoctors en mediaspecialisten, uitgebreid voorbereiden. Daarbij zullen ze met een goed en eerlijk verhaal juist positief uit zo’n interview komen. Maar niet alle politici zijn moedig en staan kennelijk goed voor hun zaak. Zo besloten lijsttrekkers Geert Wilders en Farid Azarkan op het laatste moment af te zeggen. ‘Ga niet naar Nieuwsuur‘ zongen Arjen Lubach en Sosha Duysker dan ook.

Nog meer aandacht was er deze week voor het politieke interview in het portret Witteman 75 – Vakgenoten over zijn werk, die daar een meester in was. Altijd heel beschaafd (volgens sommigen zelfs te), charmant, en dan plotseling op het juiste moment een lastige, soms dodelijke vraag stellen. Ook hieruit bleek hoe belangrijk een zeer goede voorbereiding is voor een politiek gesprek.

Paul Witteman had jaren rondgelopen in Den Haag, had eigen bronnen die hij van tevoren belde en las zich zorgvuldig in. ‘Paul wist alles’, zei Sven Kockelmann. Vervolgens paste Witteman regelmatig de drietrapsraket toe om zaken boven water te krijgen: eerste twee inleidende makkelijke vragen (‘U vindt toch ook…’) om hem dan met de derde vraag waar het echt om ging in te koppen. Twee mooie voorbeelden die bewijzen dat goed vakmanschap en voorbereiding loont. Daar kunnen nog heel wat interviewers van leren. Net als veel politici.

Sietske van Weerden
Journalist en programmamanager Sound Summit