De kijker moet in de relax-stand

Bennie vertelt het verhaal van een puberjongen die met zaken moet dealen die voor veel pubers vanzelfsprekend zijn, maar die ineens taboe worden wanneer het gaat om mensen met het syndroom van Down.
Want Bennie heeft het syndroom van Down. Het verhaal is geïnspireerd op het leven van de broer van Barry Atsma, die ook één van de makers is. Op weg naar de set bedenk ik me dat dit verhaal aanleiding is om richting jullie nog even kort uit te wijden over het thema van afgelopen maandag: het belang van representatie. Voor de lezer die na maandag mijn week is ingerold, hier de ultieme beknopte samenvatting dat verhaal: Representatie = jezelf herkennen = zelfvertrouwen/zelfliefde. 

Waar ik maandag echter niet over uitweidde is een ander, heel belangrijk, aspect van representatie: films, series en tv-programma’s kunnen je ook een kijkje geven in het leven dat je minder goed kent. Je leert niet alleen jezelf beter begrijpen wanneer je jezelf terugziet, maar je leert ook over de ander wanneer die centraal staat. Sterker nog: onderzoek wijst uit dat onze onbewuste vooroordelen over groepen waar we zelf niet toe behoren het snelst afnemen wanneer we relaxen. Exact hetgeen we doen als we op de bank een film of serie kijken.

Voor veel mensen zal het verhaal van Bennie nieuw zijn. Het feit dat we de serie maken, heeft daarmee dus automatisch grote maatschappelijke waarde. Het is vandaag aan mij om te kijken hoe we die waarde zo goed en zorgvuldig mogelijk kunnen benutten. Daar wordt door de cast keihard voor gewerkt. Ook bij mijn opdracht komt veel denkwerk kijken. Bij de kijker willen we uiteindelijk het tegenovergestelde: die moet bij het kijken in de relax-stand, niet wetend dat er op dat moment in de hersenpan een enorm waardevol proces gaande is. 

Sander Heithuis
Communicatieadviseur CSR – RTL Nederland