Een muziekleven 4 : A Love Supreme
Werken bij Muziekweb kent nog een groot voordeel, je kunt ook voor jezelf platen bestellen bij distributeur Bertus. Gisteren was een grote dag omdat de dubbel lp A Love Supreme Live In Seattle voor mij aankwam. Een wild en uitgesponnen live album van de Amerikaanse jazzsaxofonist John Coltrane met uitgebreide band, waarvan de opnames uit 1965 pas recentelijk opdoken. Fantastisch!
Het album – dat ik tot de belangrijkste releases van dit jaar reken – wordt thuis meteen hard opgezet: muziek die vrij wordt gespeeld, maar wel uitgevoerd met grote instrumentbeheersing, intellectueel en tegelijk eindeloos groovend, spiritueel en diepzinnig, maar nooit navelstaarderig. Net als op de beroemde studioversie van de A Love Supreme-suite uit 1964, stijgt het boven zichzelf uit.
Het Rotterdamse Jazzcafé Dizzy heeft een lange en doorleefde historie. Het ontstond in 1977 en kende vele eigenaren, van wie sommigen zelfs probeerden onder een imago van jazzclub uit te komen. Ook de huidige eigenaar begrijpt niet altijd goed de keuzes die ik maak als programmeur: Kunnen we niet gewoon elk weekend Braziliaanse en Afrikaanse feesten doen? Dan zit het altijd vol.
Maar Lee Konitz heeft er nog gespeeld en Chet Baker gaf er zijn laatste acte de présence voordat hij een paar dagen later uit een raam viel. Meerdere generaties Nederlandse jazzhelden (Eric Ineke, Ben van der Dungen, Benjamin Herman) jamden er als jonge pikkies en komen nog steeds graag spelen op deze plek waar een jazzgeschiedenis voelbaar is.
Wekelijkse jamsessies, zoals gisterenavond, worden vooral bezocht door een internationale groep van muzikanten en publiek van rond de twintig: conservatoriumstudenten, autonomen, maar ook medicijnenstudenten met instrumenten onder hun arm. Er wordt gejamd op standards of ter plekke ontstane thema’s en ritmes. Goede solo’s krijgen bijval van het publiek. Hier staan de Lee Konitzen, John Coltranes en Benjamin Hermans van morgen zich uit de naad te spelen, met de erfenis van die oude jazzhelden als muzikaal bagage en de blik op vooruit.
Mijn baan als muziekprogrammeur is, naast Muziekweb, inspannend en tijdrovend. Na een geslaagde jamsessieavond weet ik weer waarom ik het doe. En zoals altijd te laat huiswaarts, maar eenmaal thuis moet echt die geweldige nieuwe Coltrane nog even op.
Mark Ritsema
Medewerker Muziekweb, journalist, muziekprogrammeur, artiest