Geert Wilders bezorgt moslimkinderen een trauma

Om acht uur wordt de uitzending van de dag doorgenomen en ik vertel mijn collega’s wat mijn verhaal gaat worden. Wat het met mij persoonlijk doet, zo’n spot van de PVV. En wat het met veel moslims om mij heen heeft gedaan. Wanhoop, verdriet, machteloosheid.

Rond 11.45 uur pak ik de fiets vanuit het BNNVARA-pand richting de NOS, waar we uitzenden. De uitzending verliep prima. Nastasha van Weezel en ik konden ons verhaal goed neerzetten. We kregen genoeg ruimte van de presentatie onder leiding van Willemijn Veenhoven en Patrick Lodiers. Het was ook een spannend gesprek. Een gesprek met worstelingen over maatschappelijke thema’s. Issues waar je niet dagelijks over nadenkt. Hoe zou ik omgaan met homoseksualiteit binnen mijn familie? Dat is niet iets waar je over nadenkt. Het is ook binnen mijn familie nog nooit gebeurd. Ik ken wel families waar dat wel aan de orde is en ja, dat was niet makkelijk. Voor niemand. En dat is niet alleen bij islamitische families het geval, dat geldt voor heel veel mensen in Nederland, ongeacht je afkomst of religie.

Uiteindelijk vind ik dat iedereen zijn leven moet invullen zoals hij of zij dat wil. Leef je leven, wees gelukkig en probeer een goed mens te zijn. Ik ben een praktiserende moslim en ik geloof dat iedereen wordt beoordeeld op zijn daden in dit leven. Daar geloof ik in. En gelukkig mag dat in Nederland met de vrijheid van godsdienst die we hier hebben. Of je de uitzending nog terug kunt luisteren? Uiteraard: hier!

Ik krijg meteen na de uitzending appjes met complimenten voor mijn verhaal. Velen herkennen het en waarderen dat ik mij uitspreek. Dat sterkt je toch om zo nu en dan op te staan en je uit te spreken. Ik zou iedereen willen oproepen om dat te doen. Na de evaluatie fiets ik terug naar de redactie. Ik ben best moe en dan moet ik nog Jacques Brinkman voorbereiden. De oud-hockeyer komt morgen langs. Elke donderdag nodigen we iemand uit de topsport uit, waarmee we vooral de mens achter de sporter willen leren kennen. Een gesprek van ongeveer een halfuur, waarin de (ex)-sporter muziek meeneemt, een attribuut uit de sport waar hij of zij iets mee had en we spelen een bingospel vol speciale vragen. Vragen die door Amerikaanse psychologen bedacht zijn om iemand snel beter te leren kennen. Altijd spannend welke vraag eruit rolt!

Eenmaal thuis ga ik m’n dochtertje Romaissa leren fietsen. En als ik haar naar bed heb gebracht, drie verhaaltjes heb verteld en twee verhaaltjes heb aangehoord, is het tijd voor de gemeenteraadsverkiezingen. Wat opvalt is dat DENK het uitstekend heeft gedaan. Ze weten toch een snaar te raken en nog belangrijker, ze weten de stemmer naar de stembus te krijgen. Dat is al een hele prestatie op zich. Tijdens de verkiezingsuitzending ben ik mij ook aan het inlezen in Jacques Brinkman en kijk ik Andere Tijden Sport terug over het hockeyteam in 2000 in Sydney. Jaja, multitasken is soms noodzakelijk in de journalistiek!

Nordin Ghouddani
Senior Redacteur BNNVARA