Günther

Alleen al daarom was ik jaloers op het werk van mijn oud-collega’s Hans Wauben, Denise Brouwer en later Mieke van Wijk: zij hadden een hotline met Duitse studio’s en programmamakers en kwamen met de mooiste verhalen terug op de redactie. Schimanski, Alfred Biolek en Thomas Gottschalk waren hun persoonlijke penvrienden, zo voelde het.

We zijn een tijdje verder. Wanneer ik nu inschakel op diezelfde zenders in mijn huidige Duitse woonplaats, zie ik nog steeds hetzelfde soort programma’s zoals wij die kenden uit de jaren tachtig en negentig. Voor Tatort, in de Nederlandse beleving inmiddels oubollige krimi’s, liggen elke zondagavond twaalf tot vijftien miljoen Duitsers met de benen op tafel, grote amusementsshows op zaterdagavond dreinen voort van kwart over acht tot half twaalf, de politieke talkshow van Anne Will is vooral een keurig hoor- en nauwelijks wederhoorprogramma. Brave tv.

Maar Günther spant de kroon. Günther Jauch, de 62-jarige presentator die al twintig jaar Wer wird Millionär aan elkaar praat, zit er meestal bij alsof ‘ie er echt geen zin meer in heeft. Hij draaft op in spelprogramma’s als Ich weiss alles of 5 Gegen Jauch en veinst plezier in z’n rol, schnabbelt wat bij met voetbal- of skispringcommentaar en kachelt zo’n beetje voort op z’n titel in 2004 als populairste Duitser. Tenenkrommende, niet vooruit te branden tv, vanuit Nederlands perspectief gezien.

Op die momenten prijs ik de opwindende en creatieve Nederlandse televisie waarbij je niet halverwege indut. Officieel ontvang ik hier alleen Nederland 2 op de kabel (want laten we vooral niet overdrijven met 1 en 3 erbij). En op de pc krijg ik op npo.nl de melding ‘U bent niet gerechtigd deze programma’s te bekijken’ – maar daar zijn gelukkig oplossingen voor bedacht.

Dus ik geef het toe: ik geniet vanuit Duitsland graag van die spannende en dynamische Nederlandse tv, al was het alleen om niet te hoeven kijken naar de voortploeterende en steeds chagrijniger kijkende Günther.

Carl Lunenborg
Managing partner e-Intelligence.nl