Here we go (again)!
‘Mamma Mia, here we go again…’ Ik zong het altijd, van kleins af aan, maar mijn ouders moeten vaak oprecht hebben gedacht: ‘Eline, again?’
Ik was zo’n meisje dat eerder kon dansen dan lopen en eerder kon zingen dan praten en dan het liefst op de muziek van ABBA. Ik was de nieuwe Donna. Elk vrij uurtje dat ik had, ging in mijn droom zitten. Mijn vriendinnen mochten Henk-Jan Smits en Jerney Kaagman spelen, terwijl ik stond te shinen met mijn haarborstel aka microfoon.
Na jarenlang stad en land afgereisd te hebben om de beste dans-, zang- en acteerlessen te krijgen, was het zover: ik werd aangenomen voor de musicalopleiding. Maar dat euforische gevoel wat ik had toen ik het verlossende woord hoorde, sloeg snel om in pure twijfel. Is dit het dan? Is dit wat ik echt wil? Wat ik al die jaren zo graag wilde, zorgde nu alleen nog maar voor paniek. Een week voor ik moest beginnen, zei ik de musicalopleiding af en begon ondoordacht aan de opleiding Journalistiek.
Van de hele dag fysiek bezig zijn naar tekstjes schrijven achter een bureau en tentamens over politiek en economie maken. Als je me dat twintig jaar geleden had verteld, had ik je voor gek verklaard. Maar langzamerhand begon ik er de lol van in te zien. Ik begon te schrijven over theater, film, series en deed daarnaast af en toe een acteerklusje.
Ik kon aan de slag bij Koffietijd en ineens viel alles samen. Ik kreeg de kans om de twee werelden die ik zo ambieer, te combineren. Items maken over musical, theater, film en series. Acteurs ontmoeten en hun verhaal vertellen, kijkers tippen welke voorstelling ze moeten zien. Sta ik nu op de filmpremière van Mamma Mia keihard ‘Here we go again’ te zingen, om even later de cast te interviewen. Mijn droombaan!
Dus wat ik in de afgelopen jaren heb geleerd, is luisteren naar je gevoel. En naar ABBA natuurlijk.
Eline de Ruig
Verslaggever & Redacteur Entertainment bij Koffietijd & 5 Uur Live, Talpa
Foto: Maaike Nienhuis