Herinneringen

Ik denk dat weinig lezers zijn werk zullen kennen (full disclosure: tot deze zaterdag ik ook niet), maar het maakte een indruk. Grof geanimeerd, met weinig tijd voor uitleg en ‘stage setting’, duwen deze films je direct in de kern van Hertzfeldts wereld: herinneringen. Wat wij wel en niet onthouden aan ons leven, wereld en alles daartussen.

Dat raakte bij mij toch ook wel een snaar. Enerzijds op gevoel, anderzijds op professie. Als conservator bij Beeld & Geluid, houd ik me dagelijks bezig met wat we wel en niet bewaren en daarmee onthouden. En op de achtergrond ook altijd: wáárom. Dat vult de dagen allerminst met overpeinzingen en uit het raam staren, maar een paar rake films zetten zoiets toch weer mooi in focus.

Er wordt zoveel moois gemaakt binnen ons Nederlands medialandschap en er is altijd iets nieuws aan de horizon. Dus vooruit kijken staat, jawel, voorop. En als archivaris heb ik de eer en het genoegen deze werken veilig te stellen voor de toekomst, maar ook de eer om vaak als laatste te komen. Als mensen meer terugkijken.

Maar dat kan natuurlijk al eerder (denk bijvoorbeeld eens aan een wekelijks interval; ‘hoe was je weekend?’). Dat helpt soms ook scherper te kijken naar wát en wáárom dan bewaard wordt. Wat is het waard om te bewaren en te onthouden? Don Hertzfeldt doet er nog een schepje bovenop door ook al voor te sorteren op toekomstige herinneringen. In zijn wereld is dat misschien gesneden koek, om dit een beetje naar de jouwe en de mijne te vertalen, duik ik deze week graag met jullie in een wereld van herinneringen in beeld en geluid.

En om die herinneringen al een andere draai te geven, laten we de vraag op deze maandag eens omdraaien: hoe wordt je week?

Wytze Koppelman
Conservator Cultuur en Entertainment bij Beeld & Geluid