Intro
Het is bijna december, voor mij een maand die onlosmakelijk verbonden is met het NPO-programma Kerst met Linus.
Deze 24-delige kinderserie gaat over de achtjarige Linus die in het Noorse dorpje Svingen samen met zijn vrienden vanaf 1 december aftelt naar kerst. Ik hoef alleen de intro te horen en zit meteen volledig in de kerststemming. Grappig hoe dat werkt met tv-intro’s: ze roepen altijd bepaalde gevoelens op en brengen je vaak ook terug naar een bepaalde periode in je leven.
Soms verlies ik me even in een rondje oude tv op YouTube. Ik stuitte gisteren online op het allereerste seizoen Big Brother en was meteen weer 25. Ik had toen een baan achter de schermen die lang niet altijd even druk was, en doodde regelmatig de tijd met het turen naar de livestream, wereldschokkend en totaal nieuw. Als ik de soundtrack hoor van Willem van Oranje, voel ik meteen weer de beklemming die ik voelde toen ik als kind mocht opblijven voor die veel te spannende serie.
Kerst met Linus doet het tegenovergestelde. Ik kijk dat programma al sinds 2010, toen het voor het eerst werd uitgezonden, bijna altijd samen met mijn zoon. Hij is er inmiddels eigenlijk te oud voor (anders ik wel), maar we kijken hem nog steeds. Helemaal in deze moeilijke tijden, waarin we nauwelijks hardop durven uit te spreken dat we familieleden en vrienden misschien wéér niet kunnen zien met de feestdagen, vertegenwoordigt de serie – die mijn kind en ik inmiddels zo ongeveer woordelijk kunnen meepraten – voor mij alles wat lief en vertrouwd en kerstig is.
Misschien wacht ik dit jaar een keer niet tot 1 december tot ik hem aanzet.
Suus Ruis
Journalist, auteur, scenarioschrijver en RTV-kenner
Foto: Mark Uyl