Jonathan en Miral

Jonathan wilde helemaal niet weg, maar moest, omdat hij na een maximale contractperiode geen vaste aanstelling kreeg. De NTR neemt jammer genoeg nauwelijks nog mensen in vaste dienst in deze onzekere tijden. Ik ga Jonathan missen. Ik werk heel graag met jonge mensen.
Hun energie, de wil om te leren, het zoeken naar de juiste richting. Ze zijn fijn kritisch en kunnen zo veel. Neem Miral de Bruijne, ook een twintiger. Ze deed de research, interviews en camerawerk voor de documentaire die ik maakte over twee Palestijnse vrienden op de Westelijke Jordaanoever. Zo knap en intens, hoe ze in het Arabisch de families interviewde, haar shots waren geweldig. Vorige week belde ze me blij op dat ze bij het NOS Journaal gaat werken. Daar gaan ze veel plezier aan haar beleven.

Soms moet ik denken aan mijn voormalig NOVA-collega Pieter de Vink. Toen een jongere collega hem bekritiseerde, riep hij verontwaardigd: “Je hoeft pappa echt niet te leren neuken.” Die heb in mijn oren geknoopt met het besluit dat ik zo nooit wilde worden. Dat is de dood in de pot natuurlijk en zo ontwikkel je jezelf ook niet meer.
Ik probeer elk jaar iets te doen dat ik moeilijk vind en niet beheers, dat houdt de geest scherp en je komt weer verder. Uitgeleerd ben je nooit. Soms helpen jonge collega’s het werk en het leven ook relativeren.
Tijdens de montage belde Jonathan me opgetogen op: “Mars, dat beeld van die kale man met die bril is ook binnen, daar kun je mee aan de slag.” Ik moest hard lachen. Of hij wist wie dat was? “Geen idee”, zei hij. Van Kees Jansma had hij nog nooit gehoord.

Marcel Goedhart
Programmaker/regisseur bij de NTR
Werkt nu voor Andere Tijden,
Andere Tijden Sport en het Uur van de Wolf