Laat de olifanten lopen

Alweer de laatste column en ik merk dat ik het jammer vind. Erg leuk om collega’s rond te leiden in de keuken van mijn agenda. Ik deed het met veel plezier.

Ik ben nog een beetje aan het bijkomen van ons twintigjarig feestje. Dat werd gisteren verrijkt met een bijdrage van Bas Heijne. Bas stelde dat musea zich in deze tijd moeten afvragen wat ze weg moeten gooien. Hij illustreerde dit aan de hand van een correspondentie tussen Nietszche en Wagner. Laatstgenoemde vond het in brand staan van het Louvre absoluut geen excuus om weg te blijven van een afspraak tussen hen. Nietzsche daarentegen kon aan niets anders denken dan aan het enorme verlies van kunstschatten. Maar Wagner vond het maken van nieuwe kunst belangrijker. Terugkijken en vooruitkijken. Voor Beeld en Geluid zijn beide belangrijk. En stilstaan op z’n tijd. Dat deden we met ons feestje.

Ik lees in Trouw dat wereldwijd privatisering vanuit overheden weer wordt teruggedraaid. In Nederland loopt die discussie natuurlijk met ProRail en NS. Als forens heb ik vele exotische vruchten van deze samenwerking mogen plukken. In bepaalde jaren heb ik vriendschap gesloten met alle tegels op perron twee van station Weesp. Op winderige herfstavonden is dat geen feest kan kan ik je vertellen. Maar laten we het kind niet met het badwater weggooien. De gezonde dynamiek van de markt die bedrijven inbrengen samen met het beheren van het publieke belang kan mooie resultaten opleveren. Publiek-private samenwerking wordt steeds belangrijker. Beeld en Geluid werkt ook samen met het bedrijfsleven. Cultureel ondernemerschap is voor ons een voorwaarde om te kunnen bestaan en te groeien. Maar net zo belangrijk is de samenwerking met gemeente, regio en landelijke overheid. Het vereist echter dat je overstijgend moet gaan denken. Aan gedeelde belangen. Maar ja, is dat nu zo nieuw? Mijn vader deed met zijn klanten nooit anders. Ja, het is toch nieuw. Wat dus cruciaal is om onderscheidend te zijn naar je relatie, klant, gebruiker is de kwaliteit die je levert. Kwaliteit in content maar natuurlijk vooral ook in de dienstverlening. Zowel online als fysiek. Service design is hot. Klantbeleving moet centraal staan.

Digitale transformatie. Overal waar ik kom, zie ik de gevolgen. Zo ook in de bijeenkomst gisteren bij het Commissariaat van de Media. De commissie haalt regelmatig het net op in de samenleving, met allerlei bijeenkomsten. Ik zat gisteren in zo’n sessie met vertegenwoordigers van consumentenclubs, adverteerders en culturele instellingen. Ook het bedrijfsleven was aanwezig en enkele youtubers. YouTube en Google werden veelvuldig genoemd als sleutelpartijen om tot goede afspraken te komen. In de discussie bleek dat content die door youtubers gemaakt wordt in opdracht van adverteerders regelmatig niet wordt voorzien van een ‘sponsored’ label. Terwijl YouTube deze optie wel heeft. Commerciële partijen bepalen dus zelf hoe hun content geframed wordt. Want metadata, de informatie over de content, bepalen mede de framing. Waarom is dat belangrijk? In een recent rapport van het Commissariaat staat dat een groot deel van de videocontent van de twintig bekendste YouTubers commerciële boodschappen bevat. Bij een belangrijk deel daarvan is dit niet transparant. Wat zou je daaraan moeten doen? Gewoon die informatie verplicht laten toevoegen. Werkt bij de Kijkwijzer toch hetzelfde? Daar werken commerciële omroepen ook aan mee. Tegelijkertijd zijn jongeren natuurlijk niet gek. Die weten vaak wel waar Abraham de mosterd haalt. Denken we. Bij kinderen ligt dat natuurlijk weer anders. En veel ouders hebben bij video’s van veel youtubers al helemaal geen idee hoe commercie hier een rol speelt. Transparantie ontbreekt hier dus vaak, terwijl we die eis wel stellen in het publieke stelsel. Bedrijven kunnen van deze transparantie natuurlijk een prachtige propositie maken, dus er liggen kansen. Maar eerst moet er een olifant gaan lopen, dan volgt de rest vanzelf.

En dan vanmiddag nog langs FreedomLab Amsterdam. Creatieve hotspot waar we ook gaan werken aan een model voor publiek-private samenwerking. En over olifanten gesproken: we zitten recht tegenover Artis. Alles klopt.

Mooi weekend gewenst!

John Leek
Manager Creatieve Industrie en Media, Beeld en Geluid