Lara Rense

Het voelde als een onmogelijke opgave: maak een nieuwsprogramma dat geen nieuwsprogramma is. Zo herinner ik me de diffuse opdracht die we afgelopen zomer kregen. Het moest anders, niet meer de dagelijkse kralenketting van nieuws. Een vloedgolf van items die we over de luisteraar uitstortten, zonder verband en zonder format.

We begrepen de missie en voelden zelf ook de noodzaak om als radiomakers aan de slag te gaan en een andere weg in te slaan. Onze groep bestond uit wetenschaps- en cultuurredacteuren van de NTR, verslaggevers en redacteuren van de NOS, de redactie van het voormalige 1 op Straat, eindredacteuren en een presentator. Het werd het vaste team achter Nieuws en Co. Een programma dat sinds drie weken te horen is op NPO Radio 1.

Onze wordingsgeschiedenis is ongewoon. We sloten onszelf op in een pilotroom, met aan de muur op canvas gedrukte imitatiekunst, wat raamloze wanden, TL-verlichting… je kent het wel. Echt een plek om eens goed geïnspireerd te raken. Nee, het was vooral de eerste bijeenkomst waaraan ik buitengewoon goeie herinneringen bewaar. Er hing een soort tintelende spanning in de lucht, we waren vol verwachting en goede zin. En er was bij iedereen een gezonde portie ongeduld. Gelukkig, want we hadden haast. Er lag weliswaar een basisidee, maar het echte werk moest nog beginnen. Nog een paar maanden om elkaar te leren kennen, te wennen, met ideeën te komen, ze uit te werken, droog te zwemmen en proefuitzendingen te maken.

De deur van de pilotroom hielden we zoveel mogelijk gesloten. Boven onze hoofden werden nog belangen bevochten en reorganisaties uitgedacht. Het was een soort parallel universum, waarin andere gewoonten en definities bestaan. Maar hè, wij waren op een missie en hielden de moed erin. We schoven alles aan de kant en gingen terug naar de basis. We luisterden naar podcasts van Radiolab en Serial, nodigden een geluidskunstenaar uit en discussieerden over vorm en inhoud.

Tegelijkertijd hadden we allemaal ons bestaande werk. De NOS’ers maakten elke dag een Radio 1 Journaal. De collega’s van 1 op Straat reden iedere middag trouw naar weer een nieuwe locatie. Ondertussen, ik schreef het al, vond bij de NTR een grondige reorganisatie plaats. Heel wat mensen raakten hun baan kwijt of voelden lange tijd onzekerheid. Een week voor de eerste uitzending was er voor de laatste redacteur van Nieuws en Co nog twijfel of ze kon blijven. Een ongewoon proces dus, met heel veel bijzondere en creatieve mensen.

De eerste proefuitzending was typerend voor de werelden die samenkomen in de redactie van Nieuws en Co. Na het eerste opgeluchte applaus klonken er in de studio verbaasde stemmen: “We gaan veel te snel!”, riep de ene helft. “Welnee, we zijn juist te langzaam!”, gilde de andere kant.

Het gaat dus goed was mijn conclusie. Ik kon toen, het was december, eigenlijk niet meer wachten tot we echt zouden beginnen. En ik kan u vertellen… ik ben in mijn hele carrière nog niet zo zenuwachtig geweest als voor de eerste uitzending van Nieuws en Co. Zelfs niet in de seconden voor mijn allereerste NOS Radio 1 Journaal in de ochtend, wat voor mij toen als het hoogst haalbare gold. Over die zenuwen praat ik u morgen bij. Stay tuned!

Lara Rense
Presentator Nieuws en Co.
Twitter: @laradio & @nieuwsenco