Marcel Gelauff

Best leuk, een column schrijven. Weer schrijven. Dat mis ik soms, realiseerde ik me deze week. Dus dank Broadcast Magazine.

Ik heb soms op de redactie de neiging collega`s met detailgezeur voor de voeten te lopen, weet ik ondertussen heel goed. Daar klagen ze dan over, niet ten onrechte. Al vind ik zelf natuurlijk dat het al een stuk beter gaat dan een paar jaar geleden. Hoewel, zal ik toch weer eens stiekem zelf eindredactie van het NOS Journaal van acht uur doen…?

Verleidelijk is het wel maar verstandig niet, want ik moet me natuurlijk – naast alle dagelijkse dingen – vooral bezighouden met onze journalistiek van morgen en overmorgen.

Bij NOS Nieuws experimenteren we met alles wat we tegenkomen en we proberen op allerlei manieren de jonge generatie de ruimte te geven. Van Twitter (inmiddels vooral iets van oude mannen begrijp ik) tot Snapchat, Instagram en nieuwe manieren van storytelling.

Dat moet en moeten we meer doen dan we nu doen. Wij bij de NOS en onze hele sector want we kunnen moeilijk doorgaan met reorganisatie na reorganisatie. Internet en de bruisende inventiviteit die je daar tegenkomt, wekt soms de indruk dat de journalistiek bloeit, maar Ctrl C Ctrl V is veel dominanter dan een werkelijk breed bereik met verdiepende en informerende journalistiek.

Een breed bereik met kwaliteitsjournalistiek dus.

Dus Sander Dekker kom op.

Best stoer hoor om in de DWDD te zeggen dat je nauwelijks tv kijkt om er vervolgens van alles van te vinden en te vinden dat ik dat ook moet vinden. Maar ik mis echte, welgemeende aandacht voor de toekomst en het belang van de journalistiek voor onze democratie. Voor kwaliteitsvolle journalistiek die is verbonden met de samenleving, die sterk is in de regio, die de burger informeert, die online informeert en discussieert, transparant is, breed is, divers is, niches bereikt en blijft vernieuwen. Aandacht die losstaat van eigen ideologisch wensdenken en gemakkelijk electoraal gewin op korte termijn, maar die gaat over de betekenis van de journalistiek voor onze samenleving.

Waar was je toen het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek vlak voor de zomer een indrukwekkende en door de sector breed gedragen scenariostudie publiceerde, waarin het einde van onafhankelijke kwaliteitsjournalistiek zoals we die kennen zo ongeveer wordt aangekondigd? Blijkbaar kwam het niet uit want de studie werd professioneel begraven in de eindeloze ministeriële en parlementaire papierwinkel en bureaucratie. Want tja, veronderstel dat de conclusie op tafel zou komen, dat de markt de journalistiek helemaal niet gaat redden? Dat kunnen we natuurlijk niet hebben…Nooit meer wat van gehoord, van die studie. Bij het Stimuleringsfonds zijn ze er nu nog ontdaan over.

Ik weet het wel; de vraag stellen over hoe het verder moet met kwaliteitsjournalistiek die werkelijk brede lagen van de samenleving bereikt en dienstbaar is aan een brede en open democratie, is veel gemakkelijker dan hem beantwoorden. Zeker. Als de antwoorden voor het oprapen lagen, hadden de journalistiek, de uitgevers en al die zzp-ers dat allang gedaan. Maar ik weet ook: bij Google en Facebook lachen ze zich ondertussen rot. Op naar de volgende honderd miljoen om uit de Nederlandse reclamemarkt te halen.

Marcel Gelauff
Hoofdredacteur NOS Nieuws