Nog eentje dan
Toen ik zes jaar geleden werd benaderd als regisseur voor ‘een nieuw programma over fotograferen met BN’ers’ was ik over het thema fotograferen super enthousiast. Maar met BN’ers???
Maar goed, er zat een leuk, goed en voor mij bekend team op, dus ach, die BN’ers overleefde ik ook wel. Of zij het zouden overleven was echter een tweede: al vrij snel werd duidelijk dat dit programma veel van de deelnemers zou vragen.
Dit werd niet het zoveelste programmaatje waar de ‘sterren van Nederland’ aan meedoen voor een half dagje hier en een half dagje daar, even klikkerdeklak met een fotocamera en dan weer met gierende banden naar huis. Nee, hier werd inzet verwacht, de wil om te leren en te groeien. En dat betekende ook; workshops volgen, vroege calltijden en lange draaidagen. Dus dit fotograferen, dat moet je leuk vinden. Anders wordt dit veel te heftig.
Dan ben je dus benieuwd hoe dat gaat. Haken ze af? Wordt de sfeer grimmig? Gaan ze muiten? Niets was minder waar. Deze groep wilde alles leren over fotograferen. Er waren zelfs deelnemers die ruim voordat ze gecalled waren al op locatie verschenen, om alvast ‘inspiratie’ op te doen. (lees: er achter probeerden te komen wat de opdracht van die dag zou inhouden om zo meer voorbereidingstijd te hebben). In dat eerste seizoen hebben we ook geleerd om alle contactpersonen van een shoot te briefen niks los te laten aan de deelnemers omdat dat er een kans bestond dat ze konden bellen. We maken geen grap. Op een goed moment ontvangt iedereen een callsheet met een locatie. En dan startte het grote vissen. Fanatiek en hongerig dus. Dat werd ons al snel duidelijk.
Hun allereerste shoot was, vastgebonden liggend in de achterbak van een auto, scheurend over het Circuit van Zandvoort om een rijdende raceauto vastleggen. En de tweede shoot was, waarom ook niet, een ‘fashion-onder-water-shoot’. Lovehandles in een wetsuit gepropt, onflatteuze duikbril op je snuit en in beeld met uitgelopen make-up tot op de kin. Het maakte ze allemaal niet uit, zo lang ze maar dat perfecte plaatje mochten maken. We wisten niet wat we meemaakten. Maar we wisten wel gelijk: dit wordt anders dan anders.
Dit programma en het leren fotograferen deed iets met de deelnemers. Iedereen werd uit zijn comfort zone getrokken en gaf zich bloot. Was geraakt na pittig jurycommentaar maar ook geëmotioneerd door een hoog cijfer voor een mooie foto. “Het is maar een spelletje” gaat voor dit programma niet op. Toen niet en bij seizoen 6, dat we nu aan het maken zijn, nog steeds niet. En dat wat het met de deelnemers deed, doet het ook met de makers. We bedenken en produceren dit met een heel klein maar hecht team waarin nauwelijks verloop is. Het is meer dan keihard werken. En toch staat elk seizoen iedereen weer paraat. Van producers tot jurylid, van presentator tot camera- en geluidsman. Ach, we doen nog één seizoen! Nog eentje dan!
Kim de Vries
Eindredacteur/regisseur Het Perfecte Plaatje (ITV Studios Netherlands)
Foto: William Rutten