Risico’s durven nemen en vertrouwen hebben
Ik denk dat ik vanuit mijn werk en de verschillende soorten projecten waar ik mee bezig ben op een dag soms wel duizenden keuzes moet maken. Vaak ook over dingen die ik zelf ook niet eerder gedaan heb of situaties waar ik niet eerder al mee te maken heb gehad.
Leuk om te doen ook en het lukt me aardig goed. Maar soms is het ook best spannend, op relationeel vlak binnen je netwerk, financieel, kwalitatief, je team, verantwoordelijkheden, je eigen plezier, tijd et cetera. Het leuke van eigen baas zijn, is dat je het allemaal lekker zelf mag bepalen. Het nadeel van eigen baas zijn, is dat je het ook allemaal zelf moet bepalen.
Wat ik zo door de jaren heen heb geleerd en wat mij professioneel gezien vaak helpt, is dat geen keuze maken je sowieso niet veel verder brengt. Beter dus om maar gewoon wel iets te beslissen, dit goed weten te timen, te gaan lopen en bijsturen waar nodig. Deze maand werk ik bijvoorbeeld aan een project wat ik from scratch aan het optuigen ben. Het is een eigen project waar ik sinds de oprichting van Studio Biarritz al op zit te broeden en waarvan ik een paar maanden geleden heb besloten, dat als ik graag wil dat het er ooit nog van gaat komen, het toch echt wel nu moet gaan gebeuren.
In 2019 was ik op het Le Guess Who muziekfestival en was een van die dagen iets vroeger aanwezig dan mijn vrienden. Ideaal dus om vast wat te gaan struinen en de boel te verkennen. Ik ben zomaar een willekeurige zaal binnen gegaan waar net een optreden was begonnen van de band DNA? AND?, een improvisatiecollectief uit Oslo waar ik nog nooit van had gehoord. De band bestaat grotendeels uit tieners (jongvolwassenen ondertussen) met een verstandelijke beperking, sommige ook met het syndroom van Down. Mijn intentie was om maar een paar minuutjes te blijven, maar ik ben dat concert niet meer weggegaan. Het was zo mooi en inspirerend. Een staande ovatie kregen ze na afloop, vanuit de hele zaal. Ik was niet de enige die zo gegrepen was.
Ik kreeg het idee om te kijken of ik een project met ze zou kunnen gaan maken: iets van een immersieve audiovisuele muzikale geïmproviseerde performance in VR. Ik vind het belangrijk om samen met de bandleden iets te maken, een co-creatie, op een manier dat zij in hun kracht staan. Ik wil graag dat je als publiek ook echt bij ze kunt zijn en hun optreden van dichtbij kunt meemaken. Dat je de synergie en intimiteit kunt ervaren, dat je er als het ware midden in staat en zelf ook keuzes kunt maken over hoe je het de performance wilt ervaren.
Ik ben via Le Guess Who met de band in contact gekomen en ben ze de afgelopen jaren een paar keer in Oslo gaan opzoeken. Zij waren meteen zelf ook enthousiast! Het leuke nu is dat het festival door alle goede vibes en contacten die we hebben onderhouden, dit jaar opnieuw heeft besloten om de band in november uit te nodigen. Ze komen dus weer optreden. Hoe tof is dat!
En nu ik ze toch hier in Utrecht heb straks, gaan we ze die periode meteen ook filmen voor mijn VR. Met DNA? AND? en het Le Guess Who heb ik dus ondertussen ook al een 5-jarig jubileumfeestje. Net als de CFAP-prijs (zie column van maandag).
Corine Meijers
Creatief producent/eigenaar Studio Biarritz
De week van Corine Meijers
-
Μaandag5-jarig jubileumfeestje
-
DinsdagSpeculatieve ecosystemen en zwarte komedies
-
WoensdagRisico’s durven nemen en vertrouwen hebben
-
DonderdagInspiratie, creativiteit en coachen
-
VrijdagSmiles en tranen & filmmuziek