Stimulerende schermtijd
‘Youth is wasted on the young’. Vroeger begreep ik dat gezegde nooit. Maar je moet er kennelijk de middelbare leeftijd voor bereiken (auw!) én kinderen voor krijgen (minder auw, al zeg ik dat als ouder-uit-wie-het-kind-niét-geboren-is) om het kwartje te laten vallen.
Ik dank het voortschrijdend inzicht aan mijn puberdochters. Zo tref ik de jongste vanochtend aan hangend op de bank. Vastbesloten om een ‘eerste uur vrij’ alwéér te besteden aan het bingen van Taylor Swift-filmpjes. Dromend van zo’n carrière in de spotlights. Terwijl op diezelfde bank haar gitaar onberoerd naast haar ligt…
‘Je kunt beter zélf gaan spelen, dan weer gaan liggen kijken hoe een ander het doet. Dan kom je misschien nog eens ergens!’ De woorden liggen op mijn lippen. Maar ik hou me in. Alsof het zou helpen. En alsof pa zélf altijd zo voortvarend was…
Zo kon ik vroeger ook goed dromen over ’presentator zijn’. Maar om van Dromen naar Durven en Doen te gaan, daar had ik toch behóórlijk wat tijd voor nodig. Inmiddels staat er respectabel rijtje: NPO, RTL Z, SBS6, DPG/BusinessWise. En de lijst groeit gestaag.
Maar juist daarom denk ik soms helemáál: ‘Waarom zoveel tijd verspild, waarom ben ik er nou niet éérder aan begonnen?’ En voor dergelijke gedachtes in de categorie ‘Had ik maar’ wil ik mijn bankhangende-dochter-met-ambites stiekem behoeden.
Maar ik weet: denken ‘Had ik maar’ is zinloos. En je puberdochter proberen te ‘behoeden’ met paternalistische praatjes is zo mogelijk nóg zinlozer. Daarbij: schermtijd kan je wel degelijk ook iets brengen, bedenk ik me. Zo zijn er woorden die ik zélf als twaalfjarige hoorde op tv die me nog steeds van pas komen als het eens effe tegenzit. Dan hoor ik namelijk het mantra van Soundmixshow-jurylid Barry Stevens: ‘Vooral dóórgaan!’ Een beter mantra voor iemand met ambities is er wat mij betreft niet. Ook dat kwartje is gelukkig gevallen.
Gerben van Driel
Dagvoorzitter, tv- en podcastpresentator