Tweehonderd voorlichters

Even verderop staat het hoofdkantoor van politie. Ook zij timmeren de laatste tijd flink aan de weg als het gaat om het aantrekken van communicatieprofessionals, maar daarover later meer.

Vroeger waren er twee type studenten op de school voor journalistiek. Je had de liefhebbers die kozen voor radio, tv of geschreven pers. En dan had je nog een ander groepje. Zij kozen niet voor de radio zoals ik, maar wilden uit eigen beweging later diezelfde groep journalisten ‘bijstaan’. Die groep noemen we nu communicatieprofessionals.

Eerst waren het voorlichters. Niemand begreep er een snars van waarom onze school voor journalistiek ervoor koos om ook hen op te leiden. Per slot van rekening is de opdracht van een journalist – waarheidsvinding – echt totaal iets anders dan wat de voorlichters zien als hun belangrijkste taak.

Natuurlijk zitten er mensen bij die helpen en je op het juiste spoorzetten, maar ik weet zeker dat in geen enkel functioneringsgesprek met een spindoctor het over waarheidsvinding gaat of over hoor- en wederhoor.

Tweehonderd voorlichters op de Coolsingel die dagelijks bezig zijn om boodschappen te spinnen, in een stad van 620 duizend inwoners. En dan tellen we de voorlichters van de lokale politieke partijen niet eens mee. Bij mijn aanstelling een jaar geleden deden politieke partijen hun beklag over de gebrekkige aandacht die journalisten zouden hebben voor de politiek, zelfs burgemeester Aboutaleb maakte zich zorgen over de rol van journalistiek (en van de koffie bij RTV Rijnmond) in mijn vlog op vrijdag.

Het zijn terechte zorgen van de oud-journalist, voorlichter en huidige burgemeester van Rotterdam. Het koffieapparaat, dat moest inderdaad nodig vervangen worden, maar de groep journalisten die we dagelijks laten checken naar de waarheid: het wordt er inderdaad niet makkelijker op. Alleen vorig jaar al moesten we van de politiek een miljoen bezuinigen.

RTV Rijnmond is een publieke omroep en krijgt nu nog jaarlijks elf miljoen euro belastinggeld om te doen waar een samenleving recht op heeft: waarheidsvinding, hoor en wederhoor en het controleren van de macht. Met een groep van zo’n veertig journalisten bedienen we 1,8 miljoen mensen in Zuid-Holland. Dat kost de overheid twee pilsjes per persoon per jaar.

Met die veertig journalisten controleren we de macht. Wij doen dat van Lansingerland tot Oostflakkee en van Hoek van Holland tot Leerdam. En we houden ook de vinger aan de pols in het stadhuis van Rotterdam met hun tweehonderd voorlichters. Dat doen we dag in dag uit, 24 uur per dag, 7 dagen in de week. Zonder morren.

Het zegt iets over het type hout waaruit de journalist gesneden is. De tijd is rijp om de krachten te bundelen.

Ib Haarsma
Hoofdredacteur RTV Rijnmond