Ultieme storytelling

Ik maakte ooit een aflevering Rambam waarin we een grap uithaalden met Harry Mens. Niels van der Laan deed zich daarin voor als een briljant chemicus die een nieuwe methode had ontwikkeld om uit kunstmest bruine garen te kunnen spinnen. Hij trok een bruine trui aan en we hadden een plaatsje in de altijd journalistieke talkshow van Harry Mens kunnen bemachtigen. Harry slikte het verhaal, mede door een professioneel vervaardigd bedrijfsfilmpje waarin we het productieproces lieten zien, volledig.
Na de uitzending werden we overspoeld door reacties van investeerders die hadden gekeken en graag in ons nieuwe product wilden investeren. Zo makkelijk was het dus om kijkers te overtuigen van, letterlijk, een kakverhaal. En dat was precies ons doel.
Ik zat gisteravond een beetje te struinen op YouTube en stuitte op de keynote presentatie die Steve Jobs gaf toen hij de iPhone introduceerde. Iedereen die bezig is met het vertellen van verhalen op beeld, raad ik aan die keynote nog een keer te bekijken. Werkelijk elke seconde is perfect getimed en verteld door Jobs.
Er zaten ook veel meer grappen in dan ik me kon herinneren, en die grappen maakten zijn verhaal zo onweerstaanbaar. Het was de volmaakte storytelling. Het maakt duidelijk dat werkelijk elke seconde telt als je een verhaal vertelt met beeld. En Steve Jobs was mega-arrogant, maar toch pik je het. Omdat hij het verhaal zo goed vertelt.
Het laatste inspirerende voorbeeld van storyteling ben ik nu met mijn vrouw aan het kijken. American Crime Story op Netflix over de moord op Gianni Versace. Gaat die serie zien! De vertelling is zo briljant gedaan, waardoor de moorden die een seriemoordenaar pleegt op vijf homoseksuele mannen, inclusief Versace, keihard binnenkomen. Sommige stukken moeten we zelfs doorspoelen omdat we het niet aankunnen.
Deze serie speelt op vrij onnavolgbare wijze met het afpellen van een verhaal door steeds een andere periode te laten zien uit het leven van de moordenaar, met de mensen van wie je weet dat hij die gaat vermoorden. En die mensen zijn stuk voor stuk enorm sympathiek. Ook dat is knap, om karakters neer te zetten waar je meteen van houdt.
Wat alle voorbeelden met elkaar gemeen hebben, is dat als je een verhaal goed vertelt op televisie, je na een seconde vergeet dat je tv aan het kijken bent. En dat vind ik nog steeds de magie van ons vak.

Mattias Schut
Oprichter/creative director CCCP