Wie is Bob?
Enkele jaren geleden was mijn favoriete media-blogger Bob Lefsetz in Groningen op het Eurosonic-Noorderslag festival. Bob werkte met een soort Rad van Fortuin met daarop vele onderwerpen gerelateerd aan media, entertainment, film, techniek, muziek et cetera. Hij gaf om de zoveel minuten een zwiep aan het Rad en ging dan vervolgens in op het betreffende onderwerp.
ESNS is gisteren weer begonnen, en dat bevalt weer zeer goed, maar dat terzijde. Afgelopen week schreef deze Bob Lefsetz lyrisch over de Netflix-serie Undercover en dan met name over de acteerprestaties van ‘onze’ Frank Lammers. Frank bedankte hem daarna via twitter voor de complimenten. Afsluitend met ‘Greetings from Holland’. Een prominente internationale blogger kijkt dus anno 2022 uit eigen keuze in New York naar een Nederlands/Belgische coproductie en is ook nog eens onder de indruk.
Gisteravond wilde ik de film De Veroordeling kijken. Late to the party, ik weet het. Gewapend met vrijwel alle streaming-abonnementen dacht ik de film wel snel te kunnen vinden. Checkte in volgorde Netflix, Videoland, AppleTV+, Disney+, en Amazon Prime. Tevergeefs. Googlen dan maar: ‘Waar is De Veroordeling te streamen?’. Las daar iets over betrokkenheid KRO-NCRV, dus leek me NPO Plus dan de plek. Ook niet. Uiteindelijk bleek de film te zien zijn op Ziggo via betaling van 5,99 euro via het Movies & Series-platform. Uitstekende film, meteen helemaal uitgekeken.
‘Mijn’ Bob Lefsetz zou deze film vast ook waarderen als hij hem aangeboden zou krijgen, met hulp van een meesnorrend algoritme: ‘Als Bob van de Nederlandstalige crimi Undercover houdt, is de kans ook groot dat Bob De Veroordeling zal willen kijken’.
Het deed me gek genoeg denken aan de zoektochten met open einde die ik in het verleden had als ik specifieke releases zocht. Waar ook ter wereld, altijd de muziekwinkels checken op bepaalde releases. Daar hoorde een ingecalculeerde teleurstelling natuurlijk bij. Sterker nog, het (nog) niet kunnen vinden van die ene lp/cd of dvd maakte dat het spel door kon gaan. Na verloop van jaren kon alles wel zo’n beetje online gevonden worden, zeker als je er maar diep genoeg voor in de buidel wil tasten als het om fysiek product gaat. Zelden gedaan, minder leuk.
Gedurende afgelopen pandemie-periode hebben we met een aantal vrienden, wanneer de corona- regels het toelieten, enkele malen themadagen gehouden bij iemand thuis. Zo hebben we vorig jaar een dag integraal Live Aid (acht dvd’s plus de extra’s) bekeken, en was het bijvoorbeeld enkele weken geleden de beurt aan de gehele Get Back-reeks (8,5 uur). Afgelopen weekeinde hadden we ‘David Bowie 75 jaar als excuus bedacht. We keken Absolute Beginners, Labyrinth en Christiane F, Wir Kinder vom Bahnhof Zoo. Die laatste film viel nog net zo rauw op mijn dak als toen ik deze film ooit op de middelbare school verplicht moest kijken. Don’t do drugs kids!
We hadden echter eigenlijk ook The Man Who Fell to Earth met David Bowie willen kijken. Dit werd een op zoek naar De Veroordeling ervaring, maar ditmaal zonder goed einde. Zaterdagochtend sprong ik nog op de fiets naar muziekwinkels in Amsterdam, heb er van alles gevonden maar de betreffende dvd bleken ze niet te hebben. Ook de uitleen bij de bibliotheek niet, voor Bol.com of varianten daarop was het te laat en geen enkele streaming service voert op dit moment de titel.
We zijn intussen zo gewend aan dat alles direct legaal vindbaar en beschikbaar is. Vanuit liefhebbers-perspectief is het natuurlijk het fijnste als je op één plek alles direct kunt vinden. Bij muziek is dat intussen mogelijk, exclusiviteit werkt daar niet goed. Het eigendom, de rechten liggen dan ook niet bij het platform. Vanuit aanbieders-perspectief is het tegelijk logisch als je zelf ook maker bent van bijvoorbeeld series/films/games/concepten er juist exclusiviteit en onderscheid wordt gezocht om zo liefhebbers te verleiden aan boord van jouw unieke schip te komen. Wereldwijde videospelers stappen mede daarom natuurlijk ook in de lokale markten door er ter plekke unieke producties te (laten) produceren. Dit concurrentiespel en bijbehorende schaalvergroting leidt zo tot grote beschikbare productionele budgetten. Dat heeft zo zijn voor- en nadelen uiteraard.
Een opvallend voordeel is in elk geval dat als jij maker/deel bent van zo’n productie, of zoals in de muziek de artiest/band/label, dat je door één druk op de knop in theorie in de hele wereld te zien/horen bent en ook buiten eigen grenzen onverwachte mogelijkheden kunnen ontstaan. Al is daarbij wel voorwaarde dat jouw productie dan ook vindbaar is voor het juiste publiek. In de muziek heeft dat principe al vele interessante voorbeelden opgeleverd.
Wie weet ligt de wereld nu hierdoor ook meer open voor Frank Lammers. Misschien heeft hij zelf wel nog even gedacht ‘Wie is die Bob eigenlijk?’ The world becoming a global village.
Schiet me nu binnen dat ik enkele jaren geleden met Frank voor onze gezamenlijke vriend Andre Amaro een hele dag biefstukken en hamburgers heb staan bakken en braden op het Into the Great Wide Open festival op Vlieland. Einde van die dag was ik, geloof ik nog als enige Bob voorhanden, maar dat terzijde.
Wilbert Mutsaers
Head of Spotify Benelux