Wijzer voor games
Op de Zomerspelen van 1984 ben ik een keer derde geworden op de 100 meter vrije slag. Ik eindigde achter mijn zus, die net iets sneller met de joystick heen en weer kon bewegen dan ik. Mijn broer was altijd de beste.
We beoefenden in die jaren eindeloos dezelfde paar sporten op de Commodore 64. Nu is de keuze reuze maar speel ik het liefst knokbal met één van mijn 41 knokkers en stap ik wekelijks in de battle bus omdat snipen nu eenmaal mijn hobby is. Of beter gezegd, die van mijn zoon.
Games spelen binnen het leven van veel kinderen, en dus ook binnen het NICAM, een grote rol. Ik heb daardoor ook kunnen zien wat voor geweldige technische en creatieve hoogstandjes games kunnen zijn, hoe ze kinderen kunnen uitdagen om hun vaardigheden te ontwikkelen, en vooral ook welk plezier ze eraan kunnen beleven. Ik ben dus niet snel geneigd om tegen de kinderen bij mij thuis te zeggen of ze “niets beters te doen hebben dan gamen.” Ik hou natuurlijk wel de grenzen in de gaten: niet te lang en geen games die te heftig zijn voor hun leeftijd.
In sommige populaire games zit veel geweld, grofheid en bovendien de verleiding om eindeloos door te spelen, want dat is nu eenmaal het businessmodel. Kinderen die hier gevoelig voor zijn, kunnen daar echt last van krijgen. Veel ouders worstelen daar mee. Vaak uit onwetendheid, omdat ze zelf niet gamen en dus ook geen idee hebben wat er in de games gebeurt. Als de kinderen klein zijn, hebben ze daar vaak nog vat op. Maar als die in hun tienerjaren komen, hebben (sommige) ouders geen idee meer van wat er zich afspeelt in de (online) games die ze spelen.
Tegelijkertijd, zo blijkt uit onderzoek, doen ouders weinig moeite om zich te informeren over de games die ze hun kinderen laten spelen. Terwijl er al vele jaren ook een Kijkwijzer voor games is, met leeftijden en symbolen met waarschuwingen over de inhoud. Dat classificatie- en voorlichtingssysteem heet PEGI en wordt internationaal toegepast. Het NICAM stond aan de wieg van PEGI en heeft een centrale rol in het beheer van het systeem.
Wij zien we het dan ook als opdracht om informatie over games zo toegankelijk mogelijk te maken voor ouders. De uitdaging ligt erin om ouders hiermee bekend te maken en te verleiden de minimale stappen te ondernemen om die informatie op te zoeken en in te zetten. Daarom zit ik vanmiddag aan tafel met het PEGI-team bij het NICAM om de opties voor een mediacampagne te bespreken die hieraan een flinke duw zal geven en vanavond bespreken we dit met de Adviescommissie. Wordt weer een leuke dag!
Tiffany van Stormbroek
Directeur-bestuurder NICAM/Kijkwijzer